Deze 11 boeken las ik in december

December begon op persoonlijk vlak wat moeilijk voor mij. Ik werd geveld door een zware griep, waardoor ik geen letter kon lezen. Behalve af en toe een stukje FanFiction. Maar gelukkig was ik er na een ruime week bovenop en kon ik terug ‘echte boeken’ gaan lezen. Uiteindelijk werden het er elf deze maand.

De olifant van de bovenbuurman - Roos van Rijswijk

De olifant van de bovenbuurman – Roos van Rijswijk

In achtentwintig korte verhaaltjes vertelt Roos van Rijswerk het herkenbare verhaal van haar bovenbuurman. Een herrieschopper die ’s nachts tapdanst, aan karaoke doet en luide woordwisselingen heeft met zijn olifant. Soms hebben ze ruzie, maar meestal is het leven één groot feest. Ze schreeuwen hun gesprekken boven de muziek uit, boren gaatjes in de vloer en bouwen een grote bowlingbaan. De avonturen van het wonderlijke drietal dat boven Roos woont – de bovenbuurman, de olifant en de kangoeroe – laten je hardop schaterlachen. Tegelijkertijd zijn de conversaties ook heerlijk herkenbaar. Samen met de illustraties van Sylvia Weve is De olifant van de bovenbuurman een waar pareltje.

Kraaien tellen – Lucas de Waard

Heel lang dacht ik dat Kraaien tellen een vijf sterren beoordeling zou opleveren. Lucas de Waard schrijft prachtig en subtiel. Humor en verdriet liggen dicht naast elkaar in zijn verhaal. Ik grinnikte en ik werd geraakt. Maar voorbij de helft raakt het verhaal zoek. Veegwagenbestuurder Tobias raakt de weg helemaal kwijt. Dit is pijnlijk en soms ronduit walgelijk om over te lezen. Bovendien is het einde van het boek me te nietszeggend. Mijn hoge verwachtingen werden helaas niet helemaal ingewilligd.

Het teken in de lucht – Johan Klein Haneveld

Ik heb genoten van Het teken in de lucht. De laatste astronauten op Mars zien de lichten op Aarde een voor een uitgaan. Uit de as van de menselijke beschaving verrijst echter een nieuwe samenleving, onder leiding van de mysterieuze Autoriteit. Voorganger Conquistador vond ik al goed, maar in deze nieuwste bundel lijkt het alsof Johan Klein Haneveld met sprongen vooruit is gegaan. De negen korte verhalen nemen je mee naar andere planeten. Een meeslepende Science Fiction bundel van eigen bodem.

Freedom & Ivanov

Freedom – Margaret Atwood

In Freedom schrijft Margaret Atwood een kort maar krachtig essay over vrijheid. Op haar eigen eloquente manier bespreekt ze een thema dat ons allemaal aan het hart gaat. Maar helaas telt dit essay slechts tien pagina’s. Daarna volgen de eerste twaalf hoofdstukken uit The Handmaid’s Tale – prachtig natuurlijk, maar ik heb dit boek al meerdere malen gelezen. Dus dat was niet erg vernieuwend. Het essay heeft me bovendien niet tot nieuwe inzichten bij dit fragment gebracht. Tot slot lezen we ook nog een aantal hoofdstukken uit Hag-Seed, waar ik nu wel benieuwd naar geworden ben.
Toch was Freedom niet helemaal wat ik ervan verwachte. Ik wilde meer interessante inzichten van Margaret Atwood, en diepgaander. Ondanks de mooie schrijfstijl heb ik van dit essay naar mijn mening te weinig opgestoken. En werd ik te weinig uitgedaagd. Voor het eerst in mijn leven stelt Margaret Atwood toch een klein beetje teleur (moet ik met pijn in het hart toegeven).

Ivanov – Hanna Bervoets

Wat is Hanna Bervoets toch een fantastische schrijfster. Ze nam me in Ivanov helemaal mee in haar verhaal. Een boek over wetenschap, maar ook over menselijke relaties. Vooral ethiek speelt een belangrijke rol. Heiligt het doel alle middelen? Wetenschapster Helena Frank lijkt dit te geloven. Ze speelt voor God in haar onderzoek naar de oorsprong van het hiv-virus. Een interessant gedachte-experiment. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik van de ontknoping toch net ietsje meer had verwacht.
Een kind van God - Rachida Lamrabet

Een kind van God – Rachida Lamrabet

Een kind van God is een prachtige verhalenbundel van Rachida Lamrabet. De personages zoeken een plek in onze multiculturele samenleving. Met een vlotte pen beschrijft Lamrabet herkenbare situaties. Verhalen over levensechte mensen, vaak over mensen in een minderheidspositie. Geloof, stereotypering en migratie spelen een belangrijk rol in de verhalen. Lamrabet neemt echter geen standpunt in, dat is aan de lezer.

Zwijg, allochtoon – Rachida Lamrabet

In Zwijg, allochtoon brengt Rachida Lamrabet drie gevoelige onderwerpen samen: gender, religie en de grenzen van onze vrijheden. Ze onderzoekt of de vrijheid van meningsuiting voor iedereen geldt. Veranderen de regels als mensen van een andere origine zich in het politieke of artistieke debat mengen? Kan ‘allochtone’ kunst of literatuur wel kunst of literatuur zijn? En hoe wordt het vrouwenlichaam ingezet in de strijd om de vrijheid?
Zwijg, allochtoon is een krachtig pamflet van een sterke vrouw. Je zou willen dat een boek als deze niet geschreven zou moeten worden – dat diversiteit en gelijkheid gevierd werden in onze huidige maatschappij. Maar ik ben blij Rachida Lambaret zich hard maakt voor de strijd naar gelijkheid in onze bange samenleving.

Verkikkerd – Lisette Jonkman

Verkikkerd was een prima boek om tijdens de feestdagen te lezen – een lekker luchtige chicklit. Waarbij het helemaal niet erg is als je af en toe even niet oplet. Maar wat is Lucy een verschrikkelijk arrogant en verwaand hoofdpersonage, zeg. Ik had van de eerste pagina een hekel aan haar. Bovendien is Verkikkerd enorm voorspelbaar. Je weet vanaf het begin hoe het gaat eindigen, maar onderweg komt er nog heel veel drama langs.

Paarse hibiscus - Chimamanda Ngozi Adichie

Paarse hibiscus – Chimamanda Ngozi Adichie

Paarse hibiscus van Adichie is een prachtige, maar tegelijkertijd verdrietige vertelling over het dagelijkse leven van de 15-jarige Kambili, die gebukt gaat onder het religieus fanatisme van haar vader. Deze tirannieke vader deed me overigens denken uit het vaderfiguur uit Wees onzichtbaar van Murat Isik – al groeit Kambali wel met alle rijkdom op, wat absoluut niet het geval is voor het hoofdpersonage van Isik.

Ik ben weer velen – Maud Vanhauwaert

In Ik ben weer velen, een poëtisch prentenboek, kijkt Maud Vanhauwaert terug op een verbroken relatie. In vier seizoenen beschrijft ze de levensloop van de liefde. Met in de herfst bijvoorbeeld:“we klampten ons vast, misschien niet meer zozeer aan elkaar maar aan de jaren die we deelden”. En in de lente: “er lagen almaar meer seconden tussen bliksem en donder”.
De tekeningen van Sabien Clement zijn prachtig – soms bleef ik zo lang kijken dat ik terug moest bladeren naar een vergeten dichtregel. De combinatie van woord en beeld zorgt voor een bijzonder fijne leeservaring.

De eerste persoon en andere verhalen – Ali Smith

Op Oudjaarsdag las ik deze verhalenbundel. De eerste persoon en andere verhalen is prachtig. Ali Smith heeft me doen schaterlachen, maar heeft me ook geraakt met haar mooie observaties, bijzondere perspectieven en scherpe schrijfstijl. Vaak kon ik het geslacht van de personages niet achterhalen, maar dat maakt helemaal niets uit voor de inhoud van de verhalen. Gender staat los van ervaringen situaties en gevoelens. Ik ben heel benieuwd om meer van deze schrijfster te gaan lezen!

Gelezen december 2018

Meer leestips?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief
en ontvang ongeveer maandelijks verse boekentips!