In maart kwam het lezen maar langzaam op gang. Ik las de enorm dikke pil De rook die dondert – wat veel tijd kostte – maar kampte ook met concentratieproblemen door de gebeurtenissen in binnen- en buitenland. Dus besloot ik deze maand ook wat lichtere boeken te lezen, zoals een heerlijke Young Adult trilogie. Uiteindelijk las ik toch nog dertien boeken. Kijk je mee naar mijn leesmaand?
Eus – Özcan Akyol
Eus is een Turks-Nederlandse tiener uit het oosten van het land. Net als in Wees onzichtbaar krijgen we in Eus te maken met een tirannieke vader. Na talloze goedbedoelde pogingen om een normaal leven te leiden en evenzoveel mislukkingen besluit Eus dat de wereld een kutwereld is. Op zoek naar afleiding verzandt hij in drankmisbruik en hobbyseks. Eus is een roman over een randfiguur in onze multiculturele maatschappij. Özcan Akyol neemt zijn eigen woelige jeugd als basis en neemt geen blad voor de mond. Wat resulteert in een fel, rauw en hard verhaal over alcohol, seks en een uitzichtloze situatie. Na een tijdje wordt het vele zuipen van het hoofdpersonage een beetje eentonig, maar ik besef me dat dit voor velen werkelijkheid is. Eus wijst de lezer meer dan eens op zijn/haar eigen privileges. Met zijn debuutroman weet Özcan Akyol literatuur op maat van jongeren te schrijven. Hij houdt de maatschappij een spiegel voelt en geeft een authentiek personage een stem. Een jongen als Eus zagen we nog nauwelijks in de Nederlandse literatuur.
Generaal zonder leger – Özcan Akyol
In het boekenweekessay Generaal zonder leger onderzoekt Özcan Akyol waarom de literatuur steeds meer genoegen moet nemen met een rol in de marge. Volgens de auteur bestaat de literatuur tegenwoordig uit generaals zonder leger, uit schrijvers zonder overtuigingskracht, uit boeken die nog geen deuk in een pakje boter slaan. Waar zijn ze toch gebleven, de rebellen en dwarsdenkers onder de schrijvers?
Generaal zonder leger heeft mij geïnspireerd om mijn eigen visie op literatuur te verscherpen en op papier te zetten. Özcan Akyol raakt veel punten aan die ook ik belangrijk vind in het boekenvak. Ben ik het met al zijn stellingen eens? Nee, dat niet. Maar dan neemt niet weg dat ik dit essay nauwkeurig heb gelezen en er veel uit heb opgestoken. Een prima gespreksstarter om eens kritisch naar je eigen leesgedrag én de literaire sector te kijken.
Orkaanseizoen – Fernanda Melchor
De Heks is dood. Vermoord. De ontdekking van haar lijk in het Mexicaanse dorpje La Matosa ontketent een storm van geruchten en verdenkingen. Orkaanseizoen is een krachtige roman die vele thema’s omvat. Van vrouwenhaat, drugs en seksueel geweld tot homoseksualiteit en sekswerk. Fernanda Melchor onderzoekt de man-vrouw verhouding en stereotypering in Mexico. Met haar verhaal weet de auteur het geweld tegen vrouwen in Mexico aan de kaak te stellen. Een bijzonder mooie roman over een leven zonder kansen.
Met de golven mee – Ailen Meester
Met de golven mee is een toffe dichtbundel met een prachtige vormgeving. Een klein formaat dat zo in je handtas past, mooie illustraties en hier en daar wat kleur: het voelt alsof je een cadeautje in handen hebt. Op het eerste zicht doen de gedichtjes denken aan Rupi Kaur, maar ook aan de versjes van Lars met hier aan daar een vleugje Loesje. Ailen Meester heeft nog niet helemaal een eigen stem ontwikkeld, maar de basis is er absoluut.
De bananengeneratie – Pete Wu
In het vlot geschreven De bananengeneratie gaat Pete Wu in gesprek met Chinese-Nederlanders. Hoe worden zij in het dagelijks leven herinnerd aan hun anders-zijn? Hij praat met hen over generatieclashes, daten, discriminatie en eenzaamheid. En over het gevecht om jezelf te mogen zijn – bevrijd van clichés. Ik vond dit boek erg interessant, zeker door de mix van persoonlijke anekdotes en journalistieke interviews.
De rook die dondert – Namwali Serpell
Drie families. Drie generaties. Drie bijzondere vrouwen. De blinde Agnes, de van top tot teen met haar bedekte Sibilla en de wiskundige genie Matha vormen de start van het verhaal. In de daaropvolgende decennia worden de kinderen en kleinkinderen van deze vrouwen steeds dichter naar elkaar toe gedreven. Hun persoonlijke lot raakt onlosmakelijk verbonden met het lot van een hele natie. De rook die dondert is een prachtige kroniek die zich grotendeels afspeelt in Zambia. Namwali Serpell schrijft over kolonisatie en over dekolonisatie, over familie, liefde en vriendschap. Over het alledaagse leven, maar ook over de wereld en haar geschiedenis. Over politiek en macht. Een aanrader voor de liefhebbers van Girl, Woman, Other en Wanneer wij samen zijn.
Cel 7, Dag 7, Finale 7 – Kerry Drewery
Aan het begin van deze maand ontving ik een recensie-exemplaar van Finale 7. Omdat ik van de eerdere delen in deze Young Adult serie ontzettend had genoten, besloot ik van voren af aan te beginnen. En dat deed deugd in deze vreemde tijden. Ik vloog door alle delen heen. Kerry Drewery heeft verslavend schrijven absoluut onder de knie. Door de vele wisselende perspectieven, het televisieprogramma en de opdeling van de hoofdstukken in delen per dag is het bijna onmogelijk om te stoppen met lezen.
Finale 7 is een boek met een boodschap. De auteur stelt de macht van de media, alsook politiek machtsmisbruik aan de kaak. Waarom laten we onze mening zo hard bepalen door datgene dat we op televisie zien? Waarom geven we alle macht uit handen aan een stelletje mannen in pak? Hebben zij wel oprecht het beste met ons voor.
Finale 7 biedt een zinderende finale voor deze originele dystopische trilogie waarin de doodstraf centraal staat. Er worden nieuwe bondgenootschappen gevormd, maar de minister-president slaat terug. Ik genoot opnieuw van een vlot lezend verhaal, maar moet eerlijk zeggen dat ik van de epiloog meer had verwacht. Het voelt bijna alsof Drewery een deurtje openhoudt om nóg een vervolg te schrijven – en dat had wat mij betreft niet gehoeven. Desalniettemin heb ik absoluut genoten van deze verslavende Young Adult trilogie.
Famous – Amy Jones
Ava is beroemd door de realityshow over haar familie. Iedereen kent haar naam, maar niemand kent haar écht. Mags is de zangeres van de bejubelde band Align Above. Elke dag opnieuw krijgt ze dezelfde shit over zich heen ‘die er nou eenmaal bij hoort’ als vrouw in de muziekwereld. De twee jonge vrouwen dreigen zichzelf kwijt te raken en ten onder te gaan aan de verwachtingen van anderen. Hun ontluikende vriendschap geeft hen de kans om de regie over hun eigen levens terug te claimen.
Famous geeft ons een inkijkje in de donkere zijde van het beroemd-zijn. Ava en Mags voelen zichzelf publiek bezit. Iedereen denkt hen te kennen. Maar is dat wel zo? Amy Jones schrijft over de prominente rol van sociale media in onze levens en het seksisme in de muziekindustrie. Een absolute aanrader voor de fans van Daisy Jones & The Six.
Reading Lolita in Tehran – Azar Nafisi
De Iraanse Azar Nafisi doceerde Engelse literatuur aan de Universiteit van Teheran, maar mocht in haar colleges de westerse klassiekers niet meer behandelen. Samen met haar meest getalenteerde studentes verzon ze een list. Twee jaar lang, elke donderdag, kwam een groep van zeven jonge vrouwen in het geheim bij haar thuis bij elkaar, om te praten over de verboden boeken uit de westerse literatuur die ze gelezen hadden. Ik had me enorm verheugd op Reading Lolita in Tehran. De titel en de synopsis spraken mij enorm aan. Wat mij betreft wist Azar Nafisi deze belofte helaas niet helemaal in te lossen. Het verhaal heeft prachtige elementen, maar de schrijfster wil te veel tegelijkertijd. Reading Lolita in Tehran geeft een beschrijving van de politieke situatie in Iran, voornamelijk toegespitst op de rol van de vrouw. Daarnaast worden heel wat literaire klassiekers tot in de details geanalyseerd en toegepast op het leven in Iran. Ook vertelt de schrijfster over haar eigen leven, over de vrouwen uit haar leesgroep, … Ik vond het allemaal ontzettend interessant, maar alle feitelijke kennis te samen maakte het boek behoorlijk zwaar op de maag.
De boekhandel van Teheran – Marjan Kamali
Normaal gezien ben ik geen groot fan van liefdesverhalen, maar De boekhandel van Teheran had me vanaf de eerste pagina volledig in haar ban. Marjan Kamali wisselt heden en verleden met elkaar af en vertelt zo het verhaal van een verloren liefde. Het decor: het onrustige Iran van de jaren ’50. Waar in Reading Lolita in Teheran de balans tussen de verschillende onderwerpen compleet zoek was, weet Kamali de feiten precies goed te doseren. Ik kreeg een duidelijk beeld van de politieke situatie in Iran, zonder dat ik overdonderd werd met een geschiedenisles. Bovendien voelden de personages zo levensecht dat ik van begin tot eind met hen meeleefde. Vooral met Walter overigens. De boekhandel van Teheran is een prachtig, maar ook verdrietig liefdesverhaal.
Uit het hoofd – Yamina Benahmed Daho
Tegen het einde van de maand vond ik dit boek onverwacht in mijn brievenbus. En dat was een aangename verrassing aangezien ik Uit het hoofd al op mijn lijstje om te lezen had geplaatst. Ik vond dit boek van Yamina Benahmed Daho prachtig. Zo prachtig, dat ik het in één ruk uitlas.
In de nacht van Oud en Nieuw werd Alya Benalitna aangerand. Ze heeft weten te ontkomen, maar haar leven is voorgoed veranderd. Een verlammende angst heeft zich van haar meester gemaakt. In Uit het hoofd lezen we verslagen van gesprekken die Alya voert met de politie, maatschappelijke en medische hulpverleners. Een bijzonder vertelperspectief dat meerdere jaren overstijgt. Dit boek laat zien hoeveel impact een aanranding heeft op iemands leven: je kunt dat niet ‘zomaar vergeten’. Ook het juridische proces duurt jarenlang. Daho schrijft sober en rauw, dit maakt het boek des te pijnlijker om te lezen. Ik ben aangedaan door de inhoud, geraakt door de kracht van de auteur.