De vrouw die haar stoute schoenen zocht: verhalenbundel met pieken en dalen

Titel
De vrouw die haar stoute schoenen zocht
Oorspronkelijk
Roar
Auteur
Cecelia Ahern
Vertaling
Daniëlle Stensen
Uitgeverij
Luitingh-Sijthoff
Jaar
2020
Pagina's
288

De vrouw die haar stoute schoenen zocht is een verhalencollectie van Cecelia Ahern, waarin de intiemste, persoonlijkste momenten in het leven van een vrouw centraal staan. De vrouwen in deze verhalen worden overweldigd door verlangen of schuldgevoelens, voelen zich geïntimideerd of juist onzichtbaar. Cecelia Ahern onderzoekt daarnaast de manieren waarop vrouwen met tegenspoed omgaan. Een verdienstelijke poging, maar de bundel is niet consistent en valt helaas vaak in herhaling.

De vrouw die haar stoute schoenen zocht - Cecilia Ahern

Absurde verzameling vrouwenverhalen

De vrouw die haar stoute schoenen zocht bundelt grappige en bizarre verhalen. Al deze verhalen bekritiseren op hun eigen manier de patriarchale maatschappij. Alsook de manier waarop vrouwen behandeld worden of elkaar behandelen. Op een gegeven moment heb je het trucje van Cecelia Ahern echter wel door. Spreekwoorden als iemand op een voetstuk plaatsen of door de grond zakken van schaamte worden letterlijk genomen. Of situaties worden omgedraaid: de eend voert de vrouw in plaats van andersom en een vrouw wordt letterlijk opgegeten door haar eigen schuldgevoel. Na een aantal verhalen is het helaas niet meer zo grappig of vernieuwend. Ik vind het overigens wel heel tof dat de auteur ons vrouwen in alle soorten, maten en kleuren toont. We lezen over verschillende religies en ook de LGBTQ+-community wordt gerepresenteerd.

De vrouw die haar stoute schoenen zocht begint met het verhaal ‘De vrouw die langzaam verdween’. Dit verhaal gaat over gezien willen worden. Een 58-jarige vrouw is langzaam aan het vervagen en verdwijnen. In eerste instantie lijkt dit een bizarre premisse, maar deze wordt prachtig uitgewerkt. Hiermee zet Cecelia Ahern de toon voor de rest van de bundel.

Ze vervaagde gelijkmatig. Er verdween niet ineens een hand of teen, noch had ze plotseling een oor minder, het was een geleidelijke, gelijkmatige vervaging; ze verdween.

Er zitten verhalen in deze bundel die ik écht goed vond (zoals ‘De vrouw die op een voetstuk was gezet’ en ‘De vrouw die vleugels kreeg’), maar ook verhalen die dat niveau absoluut niet haalden. Een aantal verhalen lieten me luidop schaterlachen (o.a. ‘De vrouw die gevoerd werd door een eend’), maar anderen lieten me dan weer onberoerd. Een goede poging, maar helaas is De vrouw die haar stoute schoenen zocht een bundel met hoge pieken en diepe dalen. In plaats van dertig verhalen was het misschien beter om alleen de beste te selecteren. Uiteindelijk was het voor mij namelijk echt te veel van hetzelfde.

De vrouw die haar stoute schoenen zocht - Cecilia Ahern

Met dank aan VBK België voor het recensie-exemplaar.

Meer leestips?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief
en ontvang ongeveer maandelijks verse boekentips!