Freedom: essay van de vrijheid

In Freedom schrijft Margaret Atwood een kort maar krachtig essay over vrijheid. Op haar eigen eloquente manier bespreekt ze een thema dat ons allemaal aan het hart gaat. Zijn we wel echt vrij? Is het onze angst die de vrijheid beperkt? Of moeten we hiervoor naar de overheid kijken? De Vintage Minis reeks waar Freedom deel van uitmaakt, wordt omschreven als “een reeks korte boeken van ’s werelds grootste schrijvers over de ervaringen die ons menselijk maken”. Dat Atwood tot de grootste scrhijvers wereldwijd behoort lijkt me duidelijk. Helaas was Freedom echter te kort naar mijn zin.

Angst voor het onvoorspelbare

Als we het essay van Atwood mogen geloven, zijn mensen vooral voor het onvoorspelbare. Het onverwachte. En dat is altijd al zo geweest.

It’s the sudden, violent, unpredictable event we truly fear: the equivalent of an attack by a hungry tiger. Yesterday’s frightful tigerish threat was communists: in the 1950s, one lurked in every shrub, ran the message. Today, it’s terrorists.

Helaas telt dit essay slechts tien pagina’s. Ondanks de mooie schrijfstijl heb ik naar mijn mening te weinig opgestoken. Ik werd te weinig uitgedaagd. In deze tien pagina’s heb ik helaas niets nieuws geleerd. Bovendien leidde het essay ook niet tot nieuwe inzichten in het oeuvre van Atwood, wat ik stiekem had gehoopt. Al vond ik onderstaande knipoog naar Als laatste het hart wel erg tof.

A prison might be defined as any place you’ve been put into against your will and can’t get out of, and where you are entirely at the mercy of the authorities, whoever they may be. Are we turning our entire society into a prison? If so, who are the inmates and who are the guards? And who decides?

Uit de boeken gegrepen

Na het essay volgen de eerste twaalf hoofdstukken uit Het verhaal van de dienstmaagd – prachtig natuurlijk, maar ik heb dit boek al meerdere malen gelezen. Dus dat was niet erg vernieuwend. Tot slot lezen we ook nog een aantal hoofdstukken uit Hag-Seed, een boek waar ik nu wel benieuwd naar geworden ben. Maar als ik eerlijk ben had ik dan liever dat complete boek gekocht in plaats van deze Vintage Mini.

Helaas was Freedom niet helemaal wat ik ervan verwachte. Ik wilde meer van Margaret Atwood, een diepgaander essay bijvoorbeeld. Ik hoopte op nieuwe inzichten in het oeuvre van deze geweldige vrouw. Of een nieuwe kijk op de huidige maatschappij. Helaas kreeg ik niets van dit alles. Voor het eerst in mijn leven stelt Margaret Atwood toch een klein beetje teleur (moet ik met pijn in het hart toegeven).

Dit boek is (nog) niet in het Nederlands verschenen.