Op mijn vrije dag besloot ik naar de bibliotheek te gaan. Ook al heb ik 79 ongelezen boeken in eigen kast, het gras is toch altijd groener aan de overkant. Uiteindelijk mochten vijf exemplaren mee naar huis, al ontdekte ik bij thuiskomst dat ik ook nog drie bibliotheekboeken had liggen. Ik heb er dus weer heel wat leesvoer bij!
Ambulance – Johan Harstad
Na het lezen van het wondermooie Buzz Aldrin, waar ben je gebleven? en het ontzettend spannende 172 Hours on the Moon, kwam Johan Harstad op het lijstje van auteurs waarvan ik het oeuvre beter wil leren kennen. In Ambulance bundelt de Noorse auteur elf verhalen over bijzondere personages; over een vrouw die zichzelf voor de tv in huishoudfolie wikkelt; over een man die een waardeloze, uiterst dodelijke kopie van de originele airbag verkoopt; en over een weduwnaar die zijn vrouw zo erg mist dat hij vanuit een heteluchtballon dozen met kiekjes van hem en zijn vrouw over de rand kiepert en ze over de stad laat regenen.
Verkruimeld Land – Aya Sabi
De verhalenbundel Verkruimeld Land van Aya Sabi wordt overal met lovende recensies onthaald. Hoog tijd om te ontdekken of dit debuut ook mij zal smaken. Water en droogte, oorlog en vrede, leven en sterven, haat en liefde, heerschappij en machteloosheid – Aya Sabi schuwt de grote thema’s niet. Ze vertelt over de zoektochten van verschillende personages: Een vroedvrouw met amandelvormige en amandelkleurige ogen die niets anders dan sterfelijkheid ziet bij de baby’s die ze ter wereld brengt, een jongedame die ’s nachts in het donkere woud stiekem gaat zwemmen maar beticht wordt van bezetenheid, een straatschildereres die zich in de loop van haar levensjaren als waarzegster gaat verkleden.
Vloed – Roderik Six
Nadat Roderik Six als extra panellid aanschoof in Uitgelezen Oktober in de Vooruit, werd ik benieuwd naar zijn boeken. Vooral Vloed sprak mij direct aan vanwege de post-apocalyptische setting. Een helse regen geselt al maandenlang de aarde. Vier studenten kijken toe hoe de stad langzaam onder water loopt. Zij zijn de laatste bewoners, de rest is allang gevlucht. Overleven is een dagtaak geworden.
Koorts – Deon Meyer
Ook deze dikke pil speelt in op mijn voorliefde voor verhalen over een wereld in crisis. Willem Storm en zijn zoon behoren tot de weinige overlevenden in Zuid-Afrika – en de rest van de wereld – van een allesverwoestend virus. Willem wil hun leven weer opbouwen bij de stuwdam bij Vanderkloof, vanwege de beschutte ligging en de mogelijkheid om elektriciteit op te wekken. Alleen is Vanderkloof niet helemaal verlaten. Een groep uitschot gebruikt het plaatsje als uitvalsbasis, en houdt een vrouw gevangen. Wanneer het tot een schietpartij komt, blijkt niet Willem, maar de dertienjarige Nico het koelbloedigst. Als Nico jaren later zijn memoires schrijft en terugkijkt op zijn leven, lezen we over de momenten waarop zijn hart werd gebroken, zijn loyaliteiten op de proef werden gesteld, en over zijn pijnlijkste herinnering: de moord op zijn vader.
Peachez – Ilja Leonard Pfeijffer
Nadat ik Ilja Leonard Pfeijffer op de boekenbeurs hoorde vertellen over Peachez was ik verkocht. Het boek is gebaseerd op een waargebeurd verhaal: dat van een professor in Amerika die verliefd wordt op een fotomodel dat hij surfend op het internet leert kennen. Uiteindelijk blijkt zijn liefde te zijn gegrond op een fantasie. Maar geldt dat niet in wezen voor alle liefdesrelaties? Een boek over het moderne fenomeen van catfishing en de zoektocht naar geluk in de liefde.
Een man die Ove heet – Fredrik Backman
Een man die Ove heet wordt aangeprezen aan fans van De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween, een boek dat ik met veel plezier las. Het verhaal gaat over Ove, negenvijftig jaar oud, een Saab rijder met de bijnaam ‘de bittere buurman’. Maar Ove is niet bitter, hij gromt alleen een beetje, en hij heeft inderdaad niet steevast een glimlach op zijn gezicht. Elke ochtend loopt Ove een inspectierondje in zijn buurt. Hij verzet fietsen, controleert de inhoud van afvalbakken, ook al is hij al jaren geen voorzitter meer van de buurtbewonersgroep. Maar achter deze pedante façade schuilt een verdrietig verhaal.
Dingen die mijn zoon moet weten over de wereld – Fredrik Backman
In deze verhalenbundel probeert Backman de wereld aan een tweejarige uit te leggen. “Voor mijn zoon. Ik zeg nu al sorry tegen je. Voor alles wat ik fout ga doen. Voor alles wat ik niet zal begrijpen. Voor de korte broek. Voor het T-shirt met “Bier heeft dit prachtige lichaam gevormd”. Omdat ik probeer je vrienden een high five te geven. Dit boek is voor jou. Over de dingen die je naar mijn idee over de wereld moet weten. Het is vooral een boek over pogingen een goede ouder te zijn. Want ik wil dat je weet dat ik echt altijd heel erg mijn best heb gedaan. Niemand heeft meer gegoogeld dan ik.”
Oma heeft me gestuurd om te zeggen dat het haar spijt – Fredrik Backman
Elsa is zeven jaar en een beetje apart. Haar oma is zevenenzeventig jaar, oud en gek. Zo schiet ze vanaf haar balkon met een paintballgeweer op mensen die het woord van God komen verkondigen. Oma is de bovendien beste en enige vriend van Elsa. Dan overlijdt oma. Ze laat een stapel brieven achter waarin ze zich verontschuldigt bij iedereen die ze heeft gekwetst. Gewapend met die brieven begint Elsa aan haar grootste avontuur. En leert ze de waarheid over sprookjes, koninkrijken en een oma zoals er maar een van was.
