December vloog voorbij, zoals altijd het geval is met de laatste maand van het jaar. Toch lukte het me tussen alle feestelijkheden en freelance opdrachten door om veertien boeken te lezen. Kijk je mee naar mijn leesmaand?
Julian – Fleur Pierets
Julian is een prachtige ode aan de liefde, waarin verdriet en geluk zo dicht naast elkaar liggen. Fleur verloor haar vrouw aan agressieve hersentumoren en zag haar aftakeling van heel dichtbij. Fleurs toekomstdromen verdwenen, net als het plan om met Julian te trouwen in alle 22 landen waar vrouwen dat mogen. Ze blijft achter vol verdriet. In dit boek laat ze de lezer van heel dichtbij zien hoeveel liefde zij en Julian deelden, hoe het project 22 tot stand kwam en hoe het veel eerder dan gepland moest eindigen. Ik vind het ontzettend knap dat de schrijver haar eigen verdriet zo open durft te delen, zowel de lijdensweg van haar vrouw als haar zoektocht om te rouwen.
The Poet X – Elizabeth Acevedo
In The Poet X, compleet in vrije vers geschreven, ontdekt een jong meisje in Harlem de kracht van slam poetry. Met behulp van haar gedichten probeert ze de religie van haar moeder en haar eigen relatie met de wereld te begrijpen. Xiomara bundelt al haar frustraties en passie op de pagina’s van een leren notitieboek. Haar gedichten houdt ze, net als haar verliefdheid, angstvallig schuil voor haar streng religieuze moeder. Wanneer ze wordt uitgenodigd om lid te worden van de poëzieclub van haar school, weet ze niet hoe ze ooit zou kunnen deelnemen zonder dat haar moeder het zou weten, laat staan haar woorden hardop uitspreken. Maar toch wil ze niets anders dan haar slam poetry op een podium brengen. Want in een wereld die haar misschien niet wil horen, weigert Xiomara te zwijgen.
The Poet X is een fantastisch boek. Een coming-of-age verhaal over religie, de zoektocht naar je eigen identiteit, verliefdheid en de band met je ouders. En natuurlijk over Slam Poetry. Ik ben fan.
Slay – Brittney Morris
De zeventienjarige Kiera Johnson, hoofdpersonagein Slay, maakt als studente deel uit van een Honoursprogramma en geeft bijles wiskunde. Ze is een voorbeeldstudente. Kiera is daarnaast een van de weinige zwarte jongeren op Jefferson Academy. Wanneer ze thuiskomt, zoekt ze haar heil in het geheime online kaartspel SLAY – een game waar honderdduizenden zwarte gamers wereldwijd samen spelen. Niemand weet echter dat Kiera de game-ontwikkelaar is. Haar vrienden niet en haar familie niet. Haar vriendje Malcolm mag het zeker niet weten. Hij gelooft namelijk dat videogames gedeeltelijk verantwoordelijk zijn voor de ‘ondergang van de zwarte man’.
Wanneer een tiener in Kansas City wordt vermoord vanwege een ruzie in de SLAY-wereld, bereikt het nieuws van de game de mainstream media. Algauw wordt SLAY bestempeld als een racistische en gewelddadige hub voor misdadigers en criminelen. Een anonieme trol infiltreert het spel en dreigt Kiera voor de rechtbank te dagen voor ‘anti-wit discriminatie’. Kiera doet er alles aan om de enige wereld te redden waarin ze zichzelf kan zijn. Dit is een fantastisch boek over gaming, maar ook over racisme. Een aanrader voor jong en oud.
Het boek van de maan – Maggie Aderin-Pocock
Het boek van de maan. Alles over onze naaste buur is een behapbaar non-fictie boek over de maan. Schrijfster Maggie Aderin-Pocock is een echte maangek en haar persoonlijke anekdotes en enthousiasme maken dit boek heel fijn om te lezen. Ze weet technische informatie te doseren en op een allesbehalve droge manier te omschrijven. Ook vond ik het erg tof dat er veel aandacht is voor vrouwelijke wetenschappers, poëten, .. Sowieso is het hoofdstuk over de maan in onze popcultuur erg tof. Aderin-Pocock laat je de band tussen de aarde en de maan ontdekken, in heden verleden en toekomst. Toegankelijk geschreven en in een hele fijne vormgeving.
Na de vloed – Kassandra Montag
Na de vloed is een post-apocalyptisch verhaal dat zich grotendeels op het water afspeelt. Sinds een grote klimaatramp is er namelijk bijna geen vasteland meer. Myra en haar dochter Pearl leven samen aan boord van een klein bootje. Maar wanneer ze aanwijzingen krijgt over de verblijfplaats van haar andere dochter – jaren geleden ontvoerd – zet ze met gevaar voor eigen leve alles op alles om haar te vinden.
De setting van dit boek, na de Grote Overstroming, vond ik erg interessant. Maar het verhaal duurde me eerlijk gezegd te lang. De piraten, de handelsposten, de stormen, het vissen – alles herhaalde zich steeds. Met een honderdtal pagina’s minder was het Na de vloed misschien spannender geweest. Ook het einde vond ik enigszins zwak. Ik verwachte een grote climax, maar die leek nooit te komen.
Aldus Sybren – Micha Meinderts
In Aldus Sybren vertelt Micha Meinderts het verhaal van een jonge trans man. Sybren is na jaren in Amerika te hebben gewoond teruggekeerd naar Nederland, waar – op een paar familieleden na – niemand hem nog als meisje heeft gekend. Hier kan hij met een schone lei aan zijn leven als man beginnen. Bijvoorbeeld door ongestoord met mannen te daten zonder dat er direct moeilijke vragen worden gesteld.
Via flashbacks ontdekken we hoe het voor Sybren was om op te groeien. Hoewel hij de naam Brechtje droeg en biologisch gezien een meisje was, was hij altijd een jongen.
Dit boek was zo meeslepend dat ik het in één ruk uitlas. Het verhaal voelde zo echt en eerlijk. Het is net alsof Sybren een vriend van me is geworden, zo goed ken ik hem. Bovendien was het tof om de Nederlandse maatschappij vanuit een buitenstaander te bezien. Een absolute aanrader.
Het moois dat we delen – Ish Ait Hamou
Op de een of andere manier kies ik altijd boeken die me doen huilen om te lezen in de trein. Het moois dat we delen was geen uitzondering. Dit boek van Ish Ait Hamou is absoluut de hype waard. Het verhaal is rauw, oprecht en ontzettend indrukwekkend. Een verhaal over de verharding van onze maatschappij, zo pakkend geschreven, zo echt. Ik heb er geen woorden voor.
Hard hart – Ish Ait Hamou
In Hard hart laat Tom zijn kille ouderlijk huis achter om te studeren. Ook op de universiteit van Boston is hij een eenling, maar op de eerste dag valt zijn oog op een prachtig meisje met een zachte stem. Hij is op slag verliefd. In zijn fantasie voeren ze hele gesprekken en brengen ze talloze uren samen door. Lukt het hem haar ook in de werkelijkheid te veroveren?
Ik vond Toms obsessie behoorlijk herkenbaar. Als tiener was ik zo vaak verliefd op mensen die ik totaal niet kende, maar in mijn fantasie maakte ik er een heel verhaal van. Ook de vriendschap tussen Tom en Candace vond ik heel echt overkomen – en ik hield van het feit dat Ish laat zien dat mannen en vrouwen prima vrienden kunnen zijn. Bovendien stolen meneer Proctor en juffrouw Blake mijn hart.
Het einde van het verhaal vond ik ergens behoorlijk voorspelbaar en tegelijkertijd ging het allemaal zo snel opeens. Ik had graag iets meer uitleg gezien. De schrijfstijl is mooi en het boekje – dat slechts 160 pagina’s telt – leest vlot. Een aanrader ook voor mensen die niet graag lezen.
Poëziejongens – Mustafa Kör
Poëziejongens is een toffe bundel met grappige en persoonlijke gedichten van zestien scholieren uit het technisch onderwijs, aangevuld met werk van gewezen dichters als Ted van Lieshout, Delphine Lecompte, Ramsey Nasr, Menno Wigman, Tom Lanoye, Leonard Nolens en Mustafa Kör zelf. Ook de bijbehorende illustraties van Charlotte Severeyns zijn prachtig. Een ideale poëziebundel om cadeau te doen, zowel voor de beginner als de poëzieliefhebber.
Grappen voor de schutters – Mazen Maarouf
Grappen voor de schutters bundelt verhalen uit een oorlogsgebied vanuit het perspectief van een jongen. Onbevangen, naïef, maar ook wraaklustig beziet hij de wereld om zich heen. We zien een koe die tijdens een bombardement door een bioscoop loopt, een man die auto’s in biscuit verandert, en ook de grappen uit het titelverhaal die verteld moeten worden aan de schutters van de militie in ruil voor hun bescherming mogen niet ontbreken. Ik weet eerlijk gezegd niet zo goed wat ik van deze bundel moet vinden. De verhalen in Grappen voor de schutters zijn ronduit bizar. Soms wist de auteur mij te raken, maar vaker wist ik niet wat te denken. De beloofde humor bleef uit. Soms ontdekte ik prachtige zinnen in de verhalen, maar toch was het verhaal het dan vaak ‘net niet’.
Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit – Bianca Toeps
In Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit vertelt Bianca Toeps over haar leven met autisme, eerlijk, herkenbaar en soms zelfs grappig. Een fijn boek over autisme, geschreven door iemand met autisme. En dat is belangrijk.
Een – Sarah Crossan
Dit jaar zat Een van Sarah Crossan in de Adventskalender van Hebban, een boek waar ik al een tijdje nieuwsgierig naar was. Van dezelfde auteur las ik al eerder Breathe en Resist en dat smaakte naar meer.
Een is geschreven in vrije vers, waardoor het boek ontzettend snel leest. Ik ben pas gaan slapen toen ik het complete boek in een keer gelezen had. Het verhaal wordt verteld vanuit Grace, die samen met Tippi een Siamese tweeling vormt. Wanneer ze voor het eerst naar een echte middelbare school moeten – in plaats van thuis les te krijgen – verandert hun leven ontzettend. Ik genoot tot tranen aan toe van dit emotionele en prachtig geschreven verhaal.
Het gym – Karin Amatmoekrim
In Het gym is de Surinaams-Nederlandse Sandra, woonachtig in een achterstandswijk, een van de weinige niet-kakkers op de middelbare school. Je leest hoe zij met heel wat rare opmerkingen te maken krijgt, zowel over haar huidskleur als over het feit dat ze in ‘de wijk’ woont – een buurt met flats die bekend staat vanwege armoede en vele buitenlanders. Ook vanuit haar eigen wijk wordt er van alles gezegd over het feit dat ze naar het gymnasium gaat. Karin Amatmoekrim schrijft levensecht; ik zag gesprekken, situaties en schoolgenoten helemaal voor me. Een zeer goed boek!
Tenzij de vader – Karin Amatmoekrim
Karin Amatmoekrim groeide op in Nederland, terwijl haar vader in Suriname woonde. Als kind dacht ze zelfs een tijdje dat haar Nederlandse stiefvader haar biologische vader was. In Tenzij de vader duikt ze in het levensverhaal van haar echte vader: taekwondo grootmeester Eric Lie, beroemd en berucht in heel Paramaribo. Ik genoot van dit eerlijke familieverhaal en de zoektocht naar de band tussen vader en dochter. Ook de stukjes in de dojo van Eric Lie spraken mij als vechtsportmeisje enorm aan.