Februari was een goede maand qua lezen betreft. Nadat ik in januari dertien boeken verslond, las ik in de kortste maand van het jaar 10 exemplaren. Oftewel: mijn reading challenge maakte in 2018 een vliegende start. Vanaf nu houd ik je op boekvinder iedere maand op de hoogte van de boeken die ik las.
Dante – Miriam Borgermans
Voor mijn science fiction blog Oog op de Toekomst had ik nog één recensie-exemplaar liggen: Dante van Miriam Borgermans. Dit Young Adult boek is het tweede deel van de reeks Slaves, maar het toffe is dat het verhaal zich gelijktijdig met boek één afspeelt. Hetzelfde verhaal wordt verteld vanuit een heel ander personage. Hoewel ik me niet alle details van het eerste boek nog kon herinneren, vond ik dit een fijn boek om te lezen. Boordevol actie en een toffe setting in de toekomst. Enkel de vele achtervolgingsscènes waren niet helemaal aan mij besteed, maar buiten dat was het een prima boek.
De Pelikaan – Martin Michael Driessen
Andrej is postbode in een slaperig stadje aan de Adriatische kust in communistisch Joegoslavië. Josip is verantwoordelijk voor de kabeltrein naar het heldenmonument boven op de heuvel. Hij is ongelukkig getrouwd en houdt er een minnares op na. Amateurfotograaf Andrej weet beelden van een amoureuze ontmoeting vast te leggen en begint Josip ermee te chanteren. Kort hierna ontdekt Josip dat postbode Andrej brieven open stoomt en geld steelt. Om aan de verwachtingen van zijn onbekende chanteur te voldoen begint hij op zijn beurt Andrej te chanteren. De pelikaan was al een tijdje in mijn bezit, maar toen ik het boek op de longlist van de Libris Literatuurprijs ontdekte besloot ik dat het moment om dit boek te lezen eindelijk daar was. Het verhaal was heel anders dan ik verwachtte, komisch en tragisch tegelijk. De historische achtergrond waartegen het verhaal zich afspeelt is bovendien erg interessant.
Peachez – Ilja Leonard Pfeijffer
Nadat ik Ilja Leonard Pfeijffer op de Boekenbeurs had horen spreken over zijn Peachez werd ik heel benieuwd naar dit boek. Eigenlijk is dit gewoon de volwassen, literaire versie van het MTV programma Catfish (een ultieme guilty pleasure van mij overigens). Dit boek is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van een universitaire professor die op internet de liefde van zijn leven ontmoet. In het eerste hoofdstuk blijkt echter al dat hij dit verhaal schrijft vanuit de gevangenis, dus ergens is er iets misgelopen. Hoewel de prof niet altijd een even aangenaam personage is – ik vond hem bij vlagen erg arrogant – is dit wel een zeer mooi en universeel liefdesverhaal van alle tijden.
Vloed – Roderik Six
Sinds ik Roderik Six zag als panellid op Uitgelezen in Vooruit afgelopen oktober, was ik nieuwsgierig naar zijn boek Vloed. De premisse van een helse regen die al maanden de aarde geselt sprak me enorm aan. In het boek kijken vier studenten toe hoe de stad langzaam onder water loopt. Terwijl de jongeren de verveling van de apocalyps verdrijven met seks, alcohol en de nieuwe synthetische drug Ultra kruipt het water onverbiddelijk hoger en hoger. Helaas wist Six met dit boek niet aan mijn verwachtingen te voldoen. Ik vond het ik-personage ontzettend irritant en de seksscènes waren gewoon pijnlijk om te lezen. Nee, helaas viel dit boek enorm tegen.
The Power – Naomi Alderman
The Power stond al een tijdje in mijn boekenkast op mij te wachten, maar afgelopen maand was het eindelijk zo ver. In dit boek van Naomi Alderman ontdekken vrouwen overal ter wereld dat ze een bijzondere kracht bezitten: met een eenvoudige beweging kunnen ze folterende pijnen veroorzaken en zelfs doden. Ineens hebben de mannen op aarde de macht niet meer in handen. De Dag van de Meisjes is aangebroken. Dit boek was echt zo goed! De spanning wordt goed opgebouwd, de personages zijn levensecht en er wordt venijnig uitgehaald naar de mannenwereld die onze maatschappij is. En die emails aan het einde zijn helemaal geniaal en plaatsen het verhaal op bijzonder wijze in een nog sterker perspectief.
Oma heeft me gestuurd om te zeggen dat het haar spijt – Fredrik Backman
De zevenjarige Elsa verliest haar oma, die tevens haar beste en enige vriendin was. Oma vertelde Elsa altijd de prachtigste sprookjes en verhalen. Dus zorgt ze dat Elsa na haar overlijden zelf in een sprookje terecht komt. Oma laat een stapel brieven achter waarin ze iedereen die ze heeft gekwetst haar verontschuldigingen aanbiedt. Aan Elsa de taak om deze brieven te bezorgen en onderweg te vechten tegen levensechte monsters en draken. De vele Harry Potter referenties in dit boek zijn echt geweldig. Daarnaast is het verhaal en vooral het zevenjarige hoofdpersonage enorm vertederend. Het plot is hier en daar wat voorspelbaar en de sprookjes waren soms wat veel, maar wat heb ik opnieuw gegniffeld en gehuild bij het lezen van dit boek van Fredrik Backman. Ik dacht dat Een man die Ove heet niet te evenaren was, maar Oma heeft me gestuurd om te zeggen dat het haar spijt was opnieuw fantastisch.
Koorts – Deon Meyer
Dit spannende post-apocalyptische verhaal werd me getipt door een collega. Ik heb er geen spijt van dat ik Koorts uit de bibliotheek haalde. Willem Storm en zijn zoon behoren tot de weinige overlevenden in Zuid-Afrika – en de rest van de wereld – van een allesverwoestend virus. Nico schrijft jaren later zijn memoires en kijkt terug op zijn leven in een wereld na de koorts. Ik vond dit boek bijna net zo goed als De Oversteek trilogie. Het was heel tof om eens een post-apocalyptisch verhaal te lezen dat zich afspeelt in Zuid-Afrika. Bovendien zit het plot ontzettend goed in elkaar. Deze ontknoping had ik absoluut niet verwacht. Ik vind het spijtig dat de memoires van Willem Storm tot een einde moesten komen.
Het boek Joan – Lidia Yuknavitch
Via Lebowski Publishers ontving ik deze maand een recensie-exemplaar van Het boek Joan. De premisse van een nabije toekomst waarin mensen veranderd zijn in haar-, pigment- en seksloze wezens sprak me enorm aan. Dus ik begon het boek direct na ontvangst te lezen. De overlevenden van de mensheid hebben hun intrek genomen in CIEL, een complex dat boven de aardbol zweeft. Dictator Jean de Men regeert met ijzeren vuist, maar de rebellen grijpen terug op de legende van Joan om zich tegen hem te keren. Dit is een heel bijzonder dystopisch verhaal zoals ik nog nooit eerder heb gelezen.
Aan doodgaan dachten we niet – Gerda Blees
Op Kort. Een avond met en over het korte verhaal kocht ik eindelijk Aan doodgaan dachten we niet, een bundel die al lange tijd op mijn verlanglijstje stond. Gerda Blees stelde gelukkig allesbehalve teleur. In het dagelijks leven denken we maar weinig aan de dood en als we het al doen is het op sterk geromantiseerde wijze. En dat terwijl de dood, zoals we in deze bundel zien, op ieder moment kan toeslaan. Een verzameling mooi geschreven verhalen die je meer dan eens een naar gevoel in je buik zullen bezorgen.
Phobos 3 – Victor Dixen
Ik sloot de maand af met het derde deel in de Phobos trilogie van de Franse auteur Victor Dixen. Waar boek één, over een datingshow in outer space, me enorm wist te verrassen was boek twee een tegenvaller. Helaas wist ook het derde deel in de reeks me niet helemaal te overtuigen. Misschien komt het omdat ik het genre een beetje ben ontgroeid, maar ik na het sterke openingsverhaal hogere verwachtingen van Dixen. Helaas.
4 reacties
Saartje
04/03/2018 at 22:30
Wow wat las je veel in februari!! Peachez geraakte ik maar niet door, vond het precies alleen maar bestaan uit verschrikkelijk ingewikkelde woorden haha. Phobos heb ik de 1 aangekocht maar nu ga ik toch twijfelen om de andere 2 te kopen denk dat ik ze eerst eens van de bib lees.
Marcia van der Zwan
05/03/2018 at 20:14
De professor in Peachez gebruikt inderdaad veel moeilijke woorden, maar dat maakt het contrast met de ‘cyberbabe’ die hem liefkozend proffie noemt extra groot. Wat betreft de Phobos trilogie vond ik het eerste boek echt helemaal geweldig, maar deel twee en deel drie werden met het boek slechter. Ik zou inderdaad de vervolgdelen uit de bib lenen als ik jou was!
zwartraafje
06/03/2018 at 20:06
Die recensie-achterstand is een herkenbaar fenomeen. Vooral besprekingen van eigen boeken durven hier wel eens blijven liggen. Ik heb even overwogen om een aantal korte recensies te delen maar ben ze nu toch maar beetje bij beetje aan het uitwerken en posten. Dit overzicht is eigenlijk ook wel fijn. Kort , bondig. Precies korte trailers voor de recensies die nog gaan volgen.
Marcia van der Zwan
06/03/2018 at 20:34
Gelukkig ben ik niet de enige met een recensie-achterstand haha! Soms ben ik gewoon echt niet in een bui om recensies te schrijven.. Ooit komen ze er! (denk ik)
Reageren is niet meer mogelijk.