De elfjarige Djibril droomt van de wereld buiten zijn kleine dorp in het diepe zuiden van Marokko. Hij staat bekend als een nieuwsgierige en avontuurlijke jongen, vol kinderlijk enthousiasme. En laat het nu net deze eigenschappen zijn die zijn leven een compleet onverwachte wending geven. Djibril komt terecht in Spanje, waar hij jarenlang werkzaam is op een Haciënda om vervolgens af te reizen naar Parijs. Hier maakt hij kennis met de jonge vrouw Cécile. De Française intrigeert hem, maar ze is nauwer vervlochten met zijn leven dan hij kan vermoeden. Cécile kwam behoorlijk traag op gang, maar wist me uiteindelijk op haar laatste pagina’s toch enorm te raken. Ish Ait Hamou neemt de lezer mee op avontuur. Ish Ait Hamou vertelt in Cécile het verhaal van Djibril van elfjarig jongetje tot volwassen man (36 jaar). Het is een origineel coming-of-age verhaal waarin het leven van Djibril een onverwachte wending krijgt. Hij verlaat zijn kleine dorpje bij wijze van avontuur – hij volgt zijn broer Kareem wanneer deze de stad uit gaat. Wat Djibril niet kon weten, is dat het tientallen jaren zal duren voor hij zijn geboortegrond zal terugzien. Zijn leven is voorgoed veranderd door één ondoordachte keuze. Niet alleen zijn eigen leven wordt door deze schokkende gebeurtenis overhoop gehaald, ze heeft ook een invloed op het leven van zijn familie en van een aantal mensen die hij nooit eerder heeft ontmoet. Na een spannende oversteek komt Djibril uiteindelijk terecht in Spanje. Hier vind hij werk op een Haciënda, waar zijn liefde voor moeder natuur – zoals hij die van huis uit heeft meegekregen – hem tot een uitstekende werknemer maakt, twaalf jaar lang. Het enige wat Djibril nog verbindt met zijn zonovergoten geboorteplaats zijn de kleren die hij droeg. Wanneer hij deze op een zatte avond nog eens bekijkt, ontdekt hij in zijn broekzak een verhakkelde foto die toebehoorde aan zijn oudere broer Kareem. Een onduidelijke krabbel op die foto leidt hem naar een adres in Parijs, waar hij kennismaakt met de jonge vrouw Cécile. Hoe meer hij Cécile bezoekt, hoe meer Djibril verwikkeld raakt in haar duistere kwellingen. De eerste twee delen van het verhaal spelen zich af in het geboortedorp van Djibril. Dit dorp, haar inwoners en alle gebruiken worden geweldig beschreven door Ish Ait Hamou. Ik zag het stoffige dorpje tot in de details voor me. Maar ik moet wel toegeven dat het boek hierdoor behoorlijk traag op gang kwam. Je leert Djibril goed kennen, maar de ‘echte actie’ laat wel eventjes op zich wachten. Cécile is een boek van vele onderwerpen. Het is een groot verhaal over de tragiek van het leven. Over de gevolgen die één enkele beslissing kan hebben, over liefde en familie en over geloof. Bovendien speelt het verhaal zich op verschillende plaatsen in de wereld af. We zien Marokko, Spanje en Frankrijk door de ogen van Djibril. Hij ziet tegenstellingen en overeenkomsten. Hij voelt zich thuis en hij voelt zich tegelijkertijd ontheemd. Zoals hij al in het restaurant op de boot gemerkt had, werd voedsel hier niet als een geschenk beschouwd, maar als een alledaags product dat alleen waarde had voor zover het je honger stilde.
De kindertijd van Djibril is heel plotseling geëindigd; hij moest snel volwassen worden. In Sevilla leeft hij eerst een tijd op straat, voordat het hem lukt een plekje op de Haciënda te veroveren. Hij eet uit vuilnisbakken of krijgt soms iets toegeschoven van een aardige Spaanse mevrouw. Hij leert de taal. En hij lijkt ook van zijn geloof te vallen gedurende de twaalf jaar dat hij op de Haciënda woont. Pas wanneer hij de foto van zijn broer vindt, stapt hij na jarenlange afwezigheid een moskee binnen. Het zijn de woorden van de imam die hem helpen een nieuwe stap te wagen en op zoek te gaan naar Cécile in Frankrijk. In Parijs ontstaat er een vreemde verstandhouding tussen Djibril en Cécile. Het is duidelijk dat hij verliefd op haar is, maar de liefde lijkt niet wederzijds. Er is een vertrouwensband, een zekere vriendschap, maar verschillende zaken staan een echte relatie in de weg. Djibril kan zich maar moeilijk verzoenen met de manier waarop Cécile haar geld verdiend – ze is prostituee – en ook haar drugsverslaving maakt het moeilijk een meer dan vriendschappelijke band op te bouwen. Ondanks het feit dat Cécile traag op gang komt, zat ik bij de laatste pagina’s met tranen in mijn ogen. Na alle avonturen had ik toch wel te doen gekregen met Djibril. Hoewel het verhaal wat ongeloofwaardige aspecten kent, weet Ish Ait Hamou meesterlijk de tegenstellingen tussen Marokko en Europa uit de doeken te doen – gezien vanuit het perspectief van een elfjarige. De rijke thematiek en de verschillende locaties maken van Cécile een groots verhaal.
Klik op een cover om mijn recensie te lezen.
Een keuze verandert het leven van Djibril voorgoed
De tragiek van het leven
Meer boeken van Ish Ait Hamou