Hard hart: verhaal van een obsessieve liefde

Tom Macleigh komt uit een liefdeloos gezin. Hij laat de bedrukte sfeer van zijn ouderlijk huis en de voorspelbaarheid van zijn saaie provinciestadje achter zich om te gaan studeren aan de universiteit van Boston. Hier maakt hij vrienden en wordt hij voor het eerst verliefd. Na veel dagdromen durft hij de stap te wagen om op zijn droommeisje af te stappen. Wordt de liefde voor Rachella zijn redding of zijn ondergang? Ish Ait Hamou wist me aangenaam te verrassen met zijn debuutroman Hard hart. De personages zijn levensecht en herkenbaar, al krijgt het verhaal al snel een behoorlijk duistere ondertoon. Je hebt absoluut geen luchtig liefdesromannetje in handen! Ondanks het feit dat ik de afloop van deze thriller zag aankomen, was ik toch onder de indruk van dit boekje dat slechts 160 pagina’s telt. De weinige woorden en eenvoudige schrijfstijl van Ish bleven – in combinatie met de grimmige sfeer van het verhaal – nog lang door mijn hoofd spoken.

Dagdromend over de liefde

In Hard hart laat Tom zijn kille ouderlijk huis achter om kunstgeschiedenis te studeren. Ook op de universiteit van Boston is hij een eenling, maar op de eerste dag valt zijn oog op een prachtig meisje met een zachte stem. Hij is op slag verliefd op Rachella. Verlegen als hij is, durft Tom haar niet aan te spreken en verliest hij zich in dagdromen. In zijn fantasie voeren ze hele gesprekken en brengen ze talloze uren samen door. Wanneer Rachella een donkere periode doormaakt, blijkt hij toevallig de juiste man op de juiste plaats. Ze groeien gaandeweg naar elkaar toe.

In de anonimiteit van de grootstad bloeit de teruggetrokken jongeman langzaam open. Tom staat op eigen benen en maakt enkele intrigerende nieuwe vrienden. In een platenwinkel maakt hij kennis met Candace, die ondanks haar droom van een zangcarrière haar vaders platenzaak runt. De twee bouwen een bijzondere vriendschap op. Daarnaast wordt Tom ook goede vrienden met het bejaarde koppel meneer Proctor en mevrouw Blake. Deze wonen in hetzelfde appartementengebouw en gedurende het verhaal brengt hij steeds meer tijd met hun door. Misschien omdat hij eindelijk het gevoel heeft een familie te hebben gevonden?

De obsessie van Tom

Ik vond Toms obsessie behoorlijk herkenbaar. Als tiener was ik zo vaak verliefd op mensen die ik totaal niet kende, maar in mijn fantasie maakte ik er een heel verhaal van. Toch stoorde ik me tegelijkertijd behoorlijk vaak aan het hoofdpersonage van Hard hart. Tom is namelijk geen sympathiek personage. Daarvoor zijn zijn woede-aanvallen te allesomvattend en speelt een te groot deel van zijn werkelijkheid zich af in zijn eigen hoofd. De manier waarop hij direct verliefd wordt op een meisje omdat ze een mooie stem heeft, is misschien nog enigszins te begrijpen. Zijn obsessie neemt echter wel verregaande vormen aan. Het heeft zelfs wat weg van stalking. En de manier waarop hij Rachella op een voetstuk plaatst – dat zou ik in haar plaats nogal creepy hebben gevonden.

De andere personages wisten wel een plaatsje in mijn hart te veroveren. Vooral meneer Proctor en juffrouw Blake stolen mijn hart. Ook de vriendschap tussen Tom en Candace vond ik heel echt overkomen. Ik hield van het feit dat Ish laat zien dat mannen en vrouwen prima vrienden kunnen zijn. Platonisch, zonder vreemde spanningen of geflirt.

Hard hart kent een verslavende schrijfstijl. Eens ik begonnen was met lezen wilde ik niet meer stoppen.  Ieder hoofdstuk heeft de titel ‘Maandagmiddag 2 uur’. Waarom? Het duurde bij mij eerlijk gezegd behoorlijk lang voordat dat dubbeltje was gevallen. Ik vind deze manier van het verhaal vertellen echter enorm interessant en origineel. Juist ook omdat deze keuze nergens letterlijk wordt toegelicht. Het einde van het verhaal zag ik helaas wel van mijlenver aankomen. Bovendien ging het allemaal opeens erg snel. Ik had graag iets meer uitleg gezien aan het einde van het verhaal.

In slechts 160 pagina’s weet Ish Ait Hamou je mee te nemen in een wervelwind aan emoties. Een eerste liefde, een obsessie en onverklaarbare woedeaanvallen komen samen in de eenvoudige doch mooie schrijfstijl van Hard hart. Een aanrader, zeker ook voor mensen die niet graag lezen.