Zetelkat: een ontroerend en lief jeugdboek

Zetelkat, oorspronkelijk geschreven als theatertekst door Josse De Pauw, vertelt het verhaal van drie vrienden: Pop, Kat en Twijfel. Pop houdt van dansen, Twijfel speelt trompet en Kat kan zich dagenlang bezighouden met het verzinnen van verhalen. Maar op een dag barst buiten een wrede oorlog los. Pop raakt overstuur door wat ze heeft gezien en Kat probeert haar te troosten met zijn fantasieverhalen. En Twijfel twijfelt, zoals altijd. Zetelkat is een ontroerend en lief jeugdboek, met zeer mooie illustraties van Trui Chielens.

Maar op een nacht heeft ze naar mij gelachen. Dat was zo onvoorstelbaar mooi.

Zetelkat is een theaterscript in boekvorm, aangevuld met illustraties. Het is geen doorlopend verhaal, maar meer een overpeinzing, een bespiegeling, van het dagelijks leven van Pop, Kat en Twijfel. Desalniettemin wisten de heldere, korte zinnen mij te raken. Juist met weinig woorden weet Josse De Pauw een bijzondere boodschap over te brengen. Wat is de kracht van verbeelding? Kan de eindeloze fantasie van Kat Pop de verschrikkelijke oorlogstaferelen doen vergeten?

Ik weet niet zo maar toch ik denk.

Zetelkat is een filosofisch verhaal. Hoewel je enkel de gesproken woorden van de personages leest, ga je toch nadenken wat er omgaat in de hoofden. De illustraties dragen bij aan de enigszins afstandelijke, koele sfeer, waardoor de verbeelding des te meer geprikkeld wordt. De precieze gevoelens moet je er namelijk zelf bij verzinnen. En dat ging bij mij meer dan prima: aan het einde van dit boek heb ik dan ook een traantje weggepinkt.

Met haar schijnbare eenvoud wist Zetelkat me diep in mijn hart te raken. Soms zou ik het liefst een zetelkatje zijn, maar andere dagen trek ik het liefst zoals Pop de wijde wereld in. Schitterend herkenbaar.

Zetelkat is een filosofische bespiegeling over de kracht van onze verbeelding.