Jong literair geweld in Boekhandel Limerick

Zondag 1 oktober kregen drie jonge Vlaamse debutanten het woord in Boekhandel Limerick. Zita Theunynck (Het wordt spectaculair. Beloofd.), Elise Wuyts (De Studente) en Jef Schokkaert (Andromeda) vertelden in gesprek met Valerie Eyckmans hoe debuteren in zijn werk gaat.

Het wordt spectaculair. Beloofd.

Zita Theunyck debuteerde in mei met Het wordt spectaculair. Beloofd. “Op voorhand weet je niet wat je moet verwachten. Ik was vooral gewoon blij dat het af was. Wat ik nog steeds raar vind, is dat ze mij aankondigen als schrijfster. Ik heb me nog niet helemaal vereenzelvigd met dat woord.”

Het boek vertelt het liefdesverhaal van Anna en Leonard en start wanneer Anna een boek met daarin 23 brieven in de trein vergeet. Een vrouw vindt het boek en leest de brieven. Als lezer lees je eerst ook die brieven zonder enige uitleg. Pas in de latere hoofdstukken krijgen die brieven een helemaal andere betekenis.

De lijdensweg die debuteren heet

Slechts 1 procent van alle manuscripten wordt uitgegeven. Jef Schokkaert: “We leven en we gaan dood en daar tussenin zijn er dingen die we willen bereiken. Een boek uitbrengen hoorde daar voor mij echt bij. Ik ging er alles aan doen om dat gedaan te krijgen.”

Elise Wuyts daarentegen dacht dat het uitgeven van een boek voor haar een droom zou blijven. “Ik dacht dat ik altijd voor mezelf zou blijven schrijven. Maar toen ik De Studente had afgewerkt, wilde ik het wel proberen. Ik heb het manuscript opgestuurd naar een aantal uitgeverijen met hele lage verwachtingen. Gewoon van: we zien wel.”

De Studente

Het is 1882. De Studente klopt aan bij de Dokter. Ze is jong en ambitieus. De Dokter kan de Studente helpen in haar ambities. De Studente vertelt het verhaal van een ondoorgrondelijke, intieme relatie, zich afspelend in Victoriaans Engeland. Elise: “Ik heb het verhaal in het verleden geplaatst omdat dat een enorm fascinerende tijd is in de geneeskunde. De studente staat, ondanks het feit dat we allebei geneeskunde studeren, enorm ver van mij af als persoon. Ik denk dat ik qua persoonlijkheid meer gemeen heb met de dokter, terwijl dat ook al een heel ander persoon is dan ik.”

Met De Studente is Wuyts genomineerd voor Bronzen Uil, de prijs voor de beste Nederlandstalige debuutroman. Nadat deze nominatie bekend was gemaakt, vond een journalist van De Standaard  het nodig om een artikel te wijden aan het feit dat hij het volstrekt oneens was met deze nominatie en hij vergeleek De Studente in één pennenstreek met Fifty Shades of Grey. Elise: “Toen begon ik mezelf toch wel even af te vragen waar ik aan begonnen was. Ik wist wel dat er reacties zouden komen als je iets uitbrengt en je kunt negatieve reacties ook niet vermijden. Maar het is iets anders om het op papier te lezen – het was echt een vrij gemeen artikel. Ik had wel het geluk dat Radio 1 die avond wilde bellen. Daar heb ik de kans gekregen om het idee te ontkrachten dat De Studente iets met Fifty Shades of Grey te maken heeft.”

Het schrijverschap

Zita schrijft samen met haar zus de blog emoshit.be. “Een boek schrijven is soms heel zwaar, terwijl een blog veel kortere stukjes bevat. Dan kan je sneller tegen jezelf zeggen ‘ik heb weer iets gedaan vandaag, ik ben goed bezig.’ Op een bepaald moment, waarschijnlijk een jaar voordat mijn boek af was, wilde ik meer tijd om te schrijven. Ik ben vier vijfde gaan werken, maar ik durfde niet aan mensen te vertellen dat dat was om een boek te schrijven. Ik gebruikte onze blog als dekmantel, door te zeggen dat ik daar meer tijd in wilde steken.”

Elise is op haar vijftiende beginnen schrijven, toen al aan het verhaal dat nu uitgegeven is als De Studente. “Het idee voor De Studente is gekomen toen ik vijftien was, maar heeft tussendoor wel jaren stilgelegen. In zeven jaar tijd heeft het verhaal zich ontwikkeld totdat wat het nu is. Ik ben niet zo goed in regelmatig schrijven: ik heb maanden waarin ik niet schrijf en dan schrijf ik opeens weer elke avond.”

Ook Jef begon al vroeg met schrijven. “Het eerste boek dat ik heb geschreven, schreef ik toen ik zestien jaar was. Ik heb dat laatst nog eens teruggelezen en ik vond het echt heel slecht. Daarna schreef ik een pseudo-autobiografisch verhaal over de liefde. Bij Andromeda had ik echter voor het eerst dat ik bij het teruglezen tevreden was over mijn verhaal.”

Andromeda

Jef Schokkaert’s Andromeda verschijnt officieel pas op 2 oktober, maar ging vandaag – vers van de drukpers – in exclusieve wereldpremière in Boekhandel Limerick. Jef: “Dit voelt wel heel speciaal. Ik had drie jaar geleden een idee, ik begon te typen en nu kan het het boek fysiek in mijn handen houden.”

Andromeda combineert de actuele uitdagingen van terrorsime, cybercriminaliteit en milieuproblematiek met de vraag: welke gevolgen hebben onze beslissingen tijdens ons leven en erna? In 2055 steekt een meisje zichzelf in brand. De reden daarvoor ligt in een serie gebeurtenissen die zich afspelen in 2017. “Ik vond het heel interessant om te starten in het nu. De dingen die we nu doen, hoe onbelangrijk ze ook lijken, zijn van invloed op de wereld van de toekomst.”

Toekomstmuziek

Ook op Jong Literair Geweld in Boekhandel Limerick kon Valerie Eyckmans er niet omheen de vraag te stellen die aan iedere debutant gesteld wordt. Zijn er al plannen voor een volgend boek? Elise: “De dag nadat ik mijn manuscript instuurde heb ik tot 4 uur ‘s nachts verhaallijnen bedacht. Ik ben nu bezig aan een Science Fiction trilogie. Ik heb een eerste blauwdruk klaar en ik ga wel zien of het iets gaat worden en of het afgewerkt raakt.” Ook bij Jef Schokkaert ligt er al een blauwdruk in de schuif. “Ik heb voor elk hoofdstuk uitgeschreven wat er moet gebeuren. Ik weet al over wat het gaat en hoe het gaat verlopen, ik moet het alleen nog schrijven.”

Bij Zita Theunynk staan de zaken er lichtelijk anders voor. “Een eerste boek is gemakkelijk, je begint eraan alsof je Pipi Langkous  bent. Je hebt het nog nooit gedaan, maar je denkt dat je het kan. Nu weet ik niet of ik het een tweede keer kan. Ik voel een beetje de angst om te springen, om me opnieuw drie jaar op één verhaal te storten. Gaat dat dan wel even goed zijn? Ik weet het nog niet.”

Terwijl we uitkijken naar de volgende schrijfsels van Elise Wuyts, Jef Schokkaert en Zita Theunynck kunnen we voorlopig eerst nog genieten van deze debuutromans.