Deze 10 boeken las ik in juni

In juni vierde ik mijn verjaardag, las ik meerdere boeken voor de Hebban Debuutprijs (waarover ik mijn mening nog voor me moet houden) en had ik veel vertraging met de trein – dus veel extra leestijd. Deze tien boeken (!) las ik de afgelopen maand.

De avond is ongemak – Marieke Lucas Rijneveld

Dit boek las ik als lid van de lezersjury van de Hebban Debuutprijs. Dat betekent dat ik mijn mening pas mag geven nadat deze prijs is uitgereikt, in september 2018. Ik kan je wel vertellen waar De avond is ongemak over gaat. Een gereformeerd boerengezin wordt getroffen door de dood van een kind. Door de ogen van Jas zien we hoe de familieleden elk op hun eigen manier omgaan met het verlies. Vader en moeder zijn volledig verlamd door verdriet en zien niet hoe Jas, haar zusje Hanna en haar broer Obbe ondertussen langzaam ontsporen.

Carve the Mark – Veronica Roth

In een sterrenstelsel verbonden door de Stroom, heeft iedereen een gave. Cyra heeft de gave om anderen pijn te doe. Haar broer Ryzek heerst als een tyran over hun planeet en misbruikt Cyra’s gaven om zijn vijanden te martelen. Wanneer Akos uit het naburige rijk  als gevangene in Cyra’s wereld terechtkomt, lijkt de vijandschap tussen hun landen en hun families onoverkomelijk. Ik weet nog niet zo goed wat ik van Carve the Mark moet vinden. Dit boek kwam erg traag op gang, maar werd daarna spannend, terug traag, weer spannend, traag, spannend, …  Het verhaal is oké, maar niet geweldig. De personages zijn interessant, maar ik voel niet met ze mee. Het boek speelt zich af in een compleet onbekend zonnestelsel, maar toch krijg je maar weinig world building. Niet goed. Niet slecht.

Quarantaine – Erik Betten

Quarantaine is een spannend verhaal over een dodelijk bacterie, waarbij je voornamelijk inzicht krijgt in de politieke situatie en de macht van de media. Deze bijzondere invalshoek zorgt voor een origineel verhaal over een gekend thema, maar heeft als gevolg dat je minder met de slachtoffers meeleeft. Het verhaal blijft hier en daar wat afstandelijk. Ook de schrijfstijl vergt even wat tijd om in te komen, met name door de keuze van de auteur om in de verleden tijd te schrijven. Maar als je eenmaal in het verhaal zit wil je niet stoppen met lezen. Want worden de Noorderlingen gered of aan hun lot overgelaten?

Klaproos – Anne-Fleur van der Heiden

Op haar zesentwintigste verjaardag besluit Noor na een lange periode van stilzwijgen weer contact op te nemen met haar moeder en haar stiefvader Las. Las is terminaal ziek, en Noor kan de confrontatie met hen en met haar jeugd niet meer uit de weg gaan. Ook dit boek las ik als lid van de lezersjury van de Hebban Literatuurprijs. Mijn recensie volgt na de uitreiking van deze prijs.

De wonderbaarlijke vindingrijkheid van Walter Lavender – Sophie Chen Keller

Dit boek was compleet anders dan ik had verwacht. Ik verwachtte een feelgood roman over een 12-jarig jongetje, maar kreeg een middlegrade  verhaal vol magisch realisme. Helaas was De wonderbaarlijke vindingrijkheid van Walter Lavender totaal niet aan mij besteed. Dansende taartjes, draadjes als mensen iets zijn kwijtgeraakt, de zoektocht naar een verloren boek, de diepfilosofische inzichten van het hoofdpersonage, … Nee, ik vond het niets.

Een perfecte illusie – Annette van Luyk

Wat mij betreft is Een perfecte illusie het perfecte zomerboek. Het verhaal gaat over de 53-jarige Ellen die te maken krijgt met online datingfraude. Hoewel je vanaf pagina één weet dat ze is opgelicht, neemt de schrijfster je eerst terug mee in het proces van verliefd worden. Tof is dat hierbij ook in het perspectief van de fraudeur kruipt, waardoor je hem bijna zou gaan begrijpen. Halverwege verandert de sfeer van het boek van chick lit naar thriller als Ellen naar Ghana reist om haar fraudeur te confronteren. Een vlot lezend boek, hier en daar erg spannend. Prima voor tussendoor.

Noord – Sien Volders

In de vroege jaren tachtig trekt Sarah, een jonge zilversmid op een kantelpunt in haar leven, voor een tijd naar het noorden. Ze komt in een afgelegen goudzoekersstadje terecht en ontmoet er Mary, die de dorpswinkel en het postkantoor uitbaat. Het pad van beide vrouwen kruist dat van twee mannen: mannen die leven voor muziek, vrijheid en het ongetemde leven. Gaandeweg leert Sarah hoe Mary’s leven een voorafspiegeling is geweest van het hare en wat het betekent vrij te zijn. Ook dit boek las ik als lid van de lezersjury van de Hebban Literatuurprijs. Mijn recensie van Noord volgt na de uitreiking van deze prijs (september 2018).

Middagzwemmers – Jocelyn Vreugdenhil

In Middagzwemmers gaat het lesbische koppel Charlie en Sanne op zoek naar een donor om hun kinderwens te vervullen. Maar hoe vind je de juiste donor? Hoe vind je er überhaupt een? En met de uitgesproken kinderwens duiken allerlei issues op: Sanne twijfelt diep in haar hart, Charlie raakt juist steeds meer geobsedeerd door het moederschap. Middagzwemmers is een heerlijk boek voor een zomerse middag; ik las het boek in één ruk uit. Hoewel ik me soms stoorde aan de ietwat problematische relatie tussen Charlie en Sanne, was dit wel realistisch. Jocelyn Vreugdenhil beschrijft knap hoe een kinderwens het koppel verder uit elkaar kan drijven in plaats van bij elkaar te brengen. Wel had ik het gevoel dat de beide perspectieven niet goed van elkaar te onderscheiden waren. Ik moest regelmatig even terug bladeren naar de start van het hoofdstuk om te zien wiens naam er boven stond.

Hotel Dorado – Pepijn Lanen en Floor van het Nederend

Hotel Dorado is een hilarisch en bizar stripverhaal, in de stijl van Bella van Joost Vandecasteele (maar niet zo goed). In het verhaal verdwijnt de naamloze ik via zijn badkamerspiegel in een andere dimensie. De rat, Eddy en de mooie Maan laten hem een wonderlijke wereld zien waarin de werkelijkheid wordt opgerekt. Soms zitten er prachtige zinnen verstopt in de tekst, die sowieso erg soepel leest. De tekeningen zijn simpel maar bevatten vaak toffe details als je beter kijkt – en er zitten een aantal prachtige paginavullende platen bij. Het verhaal is hilarisch en grappig; ik was meermaals luidop aan het grinniken. Enkel de laatste 20 pagina’s vielen tegen – de ontknoping voelt gehaast en afgeraffeld.

Ze zullen verdrinken in hun moeders tranen – Johannes Anyuru

Op een winteravond plegen drie jongeren een terroristische aanslag in een boekhandel waar een cartoonist een lezing houdt. De jonge vrouw die de taak heeft het geweld te filmen, is de enige die de aanslag overleeft. Twee jaar later bezoekt een schrijver haar in een tbs-kliniek. Ze vertelt hem haar levensverhaal: vanuit de toekomst is ze naar deze tijd gezonden. Geïntrigeerd probeert de schrijver de waarheid te ontrafelen. Ze zullen verdrinken in hun moeders tranen is prachtig, bijzonder en gruwelijk. Ook al zag ik de ontknoping van verre aankomen – ik heb van begin tot eind genoten van dit boek.