Deze 15 boeken las ik in januari

In januari maakte ik een vliegende start voor mijn reading challenge. Ik las namelijk vijftien boeken. Bovendien heb ik voor het nieuwe jaar als doel om iedere maand minstens een gedichtenbundel en een non-fictie boek te lezen. In deze maand is dat alvast ruimschoots gelukt!

The uninvited - Liz Jensen

The Uninvited – Liz Jensen

The Uninvited is een spannend post-apocalyptisch verhaal met een psychologische twist. Het verhaal begint wanneer jonge kinderen vol agressie hun familieleden beginnen te vermoorden. Aan antropoloog Hesketh de taak om de verbanden te zien. Wat is er gaande? Is er een pandemie? Liz Jensen maakt met The Uninvited een combinatie van horror met psychologie en wetenschap. Ook religie en bijgeloof spelen een belangrijke rol in deze spannende thriller.

Wolfskers – Jenny Erpenbeck

Vervolgens las ik de verhalenbundel Wolfskers van Jenny Erpenbeck. De bundel opent met ‘Het verhaal van het oude kind’, een enigszins vreemde vertelling over een veertienjarig meisje dat niet meer herinnert wie ze is en waar ze woont. Zo komt ze terecht in een kindertehuis. Wat mij betreft geeft de titel al te veel weg. Bovendien wist het bizarre verhaal mij niet te raken. Ook ‘In de halfschaduw van mijn schedel’ is een super raar verhaal over een vrouw die gebroken in bed ligt in het huis van haar minnaar en diens vrouw. Hetzelfde vreemde gevoel kreeg ik bij de volgende verhalen. Conclusie: Wolfskers was niet aan mij besteed. Ik vond de verhalen erg afstandelijk en vaak ook te bizar. De schrijfstijl had zeker wel iets, maar de inhoud ging totaal langs me heen.

High-Rise – J.G. Ballard

Hoewel High-Rise af en toe een opgave was om te lezen – het las zo traag! – heb ik op een vreemde manier wel genoten van het gruwelijke en soms ietwat pererse verhaal. De klassenoorlog in de luxueuze torenflat van veertig verdiepingen, vormt een interessante bespiegeling op ons mens-zijn. In deze situatie verdwijnen alle normen en waarden namelijk uit het raam. Afgunst, lust en haat vieren hoogtij. Een interessant gedachte-experiment van J.G. Ballard.

Verloren grond - Murat Isik - wees onzichtbaar

Verloren grond – Murat Isik

Verloren grond is het prachtige coming-of-age verhaal van de dertienjarige Mehmet, of eigenlijk heet hij Miran. Deze vertelling neemt je mee naar Turkije, waar een tragisch ongeluk abrupt verandering brengt in het gezinsleven. Niet alleen de vader in dit boek is een geliefde verhalenverteller – ook Murat Isik kan er wat van. Ik vond dit debuut persoonlijk nog beter dan Wees onzichtbaar, waarmee de auteur de Libris Literatuur Prijs won.

Stoppen met roken in 87 gedichten – Dimitri Verhulst

Deze dichtbundel van Dimitri Verhulst was niet echt aan mij besteed. Het overgrote deel van de gedichten in Stoppen met roken in 87 gedichten wist mij niet te raken. Ik vond de gedichten soms wat plat en ook de woordkeuze sprak mij niet zo aan.

Vrouwland – Rachida Lamrabet

Vrouwland vertelt het verhaal van Mara, Younes, Marwan, Abdelkader en Faïza. Deze levensechte personage zijn allemaal met elkaar verbonden. Rachida Lamrabet schrijft over een sterke vrouw, die zoekende is tussen verzet en berusting. Een mooie, interessante vertelling.

Dwaallichten - Gerda Blees

Dwaallichten – Gerda Blees

Ik kende Gerda Blees al van haar prachtige verhalenbundel Aan doodgaan dachten we niet. Een bundel vol lugubere verhalen. Ook haar gedichten zijn korte verhaaltjes op zich. Ik vond ze niet altijd eenvoudig om te lezen – al hielp hardop lezen enorm (zoals meestal het geval is bij poëzie). Blees durft het aan om zware thema’s in haar gedichten te verwerken: een meisje met anorexia, het stoerste meisje dat overleden is, een verkrachting, deeltjesfysica… Toch is Dwaallichten in zijn geheel niet zwaarmoedig – zeker niet in vergelijking met de eerdere verhalenbundel. In haar gedichten schrijft Blees ook over herkenbare zaken, zoals ik kan je niet vertellen hoe aangenaam het is zonder beha naast je in de trein te zitten. Haar metaforen zijn vaak erg mooi, zonder het te ver weg te zoeken. En de titel van de bundel komt meerdere keren terug. Erg leuk vind ik ook dat de gedichten onderverdeeld zijn in hoofdstukken.

Mannen leggen me altijd alles uit – Rebecca Solnit

Ondanks de fenomenale titel wist Mannen leggen me altijd alles uit me niet te overtuigen. De verschillende essays van Rebecca Solnit hebben een ding met elkaar gemeen: ze gaan allemaal uit van het slechtste van de man. Geweld en (groeps)verkrachtingen staan meer dan eens centraal. Heftige zaken absoluut, maar de toon van Solnit staat mij niet aan. Ik vind dat ze soms wat doorslaat in haar feminisme. Op pagina 122 lees ik bijvoorbeeld: “Vrouwen zijn altijd bang te worden verkracht of vermoord.” Ik ben ook een vrouw en kan me hier absoluut niet in vinden. Wat mij betreft is dit boek van Solnit te generaliserend, zowel naar mannen toe als naar vrouwen. Daarnaast komt ze in elk van de essays met dezelfde cijfers en voorvallen op de proppen, waardoor het lijkt alsof je steeds hetzelfde leest. In het eerste essay – met dezelfde titel als het boek – zaten nog wat interessante stukjes en toffe quotes, maar daarna blijft Solnit zichzelf herhalen.

De Mol - Bart Debbaut

De Mol – Bart Debbaut

Met de start van het nieuwe seizoen van Wie is de mol? in Nederland, besloot ik De Mol te lezen. Het boek was al net zo verslavend als het tv-programma waar het verhaal op gebaseerd is. In deze thriller zorgt Bart Debbaut voor een spel in een spel. Wat als de programmamakers van De Mol zelf gesaboteerd worden? Terwijl het perspectief wisselt van de redactie, naar de kandidaten, de mol en de saboteur probeer jij als lezer grip te krijgen op de situatie. En dat is een spannende ervaring. Al kan het boek eerlijk gezegd niet tippen aan het tv-programma.

The End We Start From – Megan Hunter

Hoewel het boek prachtig geschreven is, ben ik toch niet helemaal overtuigd door The End We Start From. Misschien komt het door alle lovende woorden op de achterflap én de eerste pagina’s van het boek dat mijn verwachtingen te hoog lagen. Misschien komt het door het feit dat ik al veel (post-)apocalyptische boeken las. Maar ik vond het verhaal zelf niet zo speciaal, niet zo goed uitgewerkt en het einde was veel te makkelijk. De vormgeving en de schrijfstijl daarentegen waren een schot in de roos.

The Leftovers – Tom Perrotta

The Leftovers was totaal niet wat ik ervan verwachtte. Ik verwachte een spannend verhaal – vol actie – over een wereld waarin een gedeelte van de bevolking plots verdween. In plaats daarvan kreeg ik een ontroerend verhaal over de levens van de achterblijvers, drie jaar na dato. Een verhaal over het ontstaan van nieuwe religies en een nieuwe maatschappij. Maar vooral het verhaal van echte mensen. Prachtig geschreven en intrigerend van begin tot eind. Ik ben ontzettend benieuwd naar de tv-serie geworden. Zal de focus daar ook zo op de personages liggen?

Damn Honey - Marie Lotte Hagen en Nydia van Voorthuizen

Damn, Honey – Marieke Lotte Hagen en Nydia van Voorthuizen

Ik vind het belangrijk dat boeken als Damn, Honey geschreven worden. Ik denk dat het voor veel meisjes en vrouwen waardevol is om dit boekje te lezen. Marie Lotte Hagen en Nydia van Voorthuizen vertrekken vanuit hun eigen ervaringen om thema’s als eigenwaarde, selfcare, body positivity, seks en relaties te bespreken. Allemaal erg waar – maar zelf haalde ik niets nieuws uit dit boekje. Bovendien vond ik dat het soms te ver neigde naar ‘alle mannen zijn klootzakken’ en dat hoeft voor mij niet zo. Mijn grootste struikelblok was echter het taalgebruik. De dames schrijven in spreektaal.

Jinxed – Amy McCulloch

Ik was aangenaam verrast door Jinxed. Vooral het feit dat meisjes in dit boek in verband worden gebracht met technologie vind ik een flink pluspunt. Het hoofdpersonage Lacey is een echte knutselaar – eenmaker – die wel raad weet met soldeerbout, 3D-printer en ander gereedschap. Haar beste vriendin Zora is dan weer een kei in programmeren. Ik hoop dat deze boeken veel jonge meisjes inspireren en hun interesse voor wetenschappen aan wakkeren!
Het verhaal zelf is een typisch Young Adult verhaal waar wel wat clichés in voorkomen. Een afwezige vader (ik vermoed dat deze later in de serie zal opduiken), een hoofdpersonage dat wel heel perfect is, een verliefdheid gebaseerd op iemands prachtige ogen, .. Toch stoorde dit me nauwelijks. Ik had wel zin in een luchtige YA en dat kreeg ik op een presenteerblaadje. Ik las het boek in een heerlijke avond uit.

Hoe word je alles? - Emilie Wapnick

Hoe word je alles? – Emilie Wapnick

Nog nooit heb ik mezelf terug gezien in een non-fictie boek zoals in Hoe word je alles? Nog nooit heb ik me zo begrepen gevoeld .In het dagelijks leven heb ik vaak het gevoel me te moeten verantwoorden. Ik wil niet 20 jaar in hetzelfde bedrijf werken en ik hop graag van job naar job. Werken op projectbasis is voor mij ideaal – hetzelfde als een parttime baan. Ik heb namelijk altijd wel wat creatieve projecten lopen en doe veel vrijwilligerswerk. Bovendien haal ik energie uit variatie en leer graag nieuwe dingen. Ik word graag uitgedaagd. Oftewel: Ik heb 1001 hobby’s en interesses.
Dankzij Hoe word je alles? heb ik ontdekt dat er niks mis met mij is; ik ben een multipotentialist. Ik ga dit boek nog vele keren herlezen en ben ook van plan de verschillende oefeningen te doen. Wie weet kan ik in 2019 van het Einsteinmodel naar het Smeltkroesmodel of het Schuinestreepmodel migreren.

Ik ben al 11 jaar geen 16 meer – Roos Rebergen

Ik besloot gedichtendag (en de maand) in stijl af te sluiten met deze bundel van Roos Rebergen – ook gekend als de zangeres van Roosbeef. Je weet wel, die band met die grappige teksten. ik ben al 11 jaar geen 16 meer is grappig en gevoelig tegelijk. Ik herkende me in: ze hecht zich te snel / of anderen hechten zich gewoon veel minder snel.
Ik raakte geïnspireerd door je hoeft niet overal geweest te zijn om veel van de wereld gezien te hebben / je moet gewoon opletten en niet overal doorheen praten.
Bij als we ergens aten mocht ik niet hetzelfde bestellen / dat mocht wel maar dan bestelde hij iets anders dacht ik grinnikend terug aan mijn ex (groot fan van Roosbeef indertijd).
De taal van Roos Rebergen is eenvoudig, maar haar zinsconstructies leveren grappige en herkenbare situaties op.

Gelezen januari 2019

Meer leestips?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief
en ontvang ongeveer maandelijks verse boekentips!