Bella: een krankzinnige beeldroman

Bella van de Vlaamse auteur, scenarist en komiek Joost Vandecasteele is een krankzinnige beeldroman. Het verhaal gaat over een meisje, geboren na het Tijdperk van de Grote Twijfel, al dwalende over de Superduper Snelweg – een strook asfalt over de hele lengte van de evenaar. Maar dat is niet de enige verhaallijn. Van buitenaardse wezens die planeet aarde tot saai verklaard hebben tot pillen om egoïsme op te wekken: Bella is een absurd en hilarisch verhaal. Schaterlachen tijdens het lezen verzekerd.

En even plots als het begon, stopt de apocalyps weer.

Je merkt duidelijk dat de tekst van Joost Vandecasteele geschreven is om luidop voor te dragen, zo vloeiend lopen de regels in elkaar over. Rechttoe rechtaan: ogenschijnlijk simpel maar zo doeltreffend. En dan die tekeningen: illustrator Jeroen Los weet het bizarre verhaal van Vandecasteele in bijzonder sprekende illustraties te vatten. De kleurstelling zwart-blauw past overigens perfect bij de sfeer, de duistere, bijna zwartgallige stemming, van het verhaal.

 

Ze zeggen dat we het nog nooit zo goed hebben gehad

Bella is niet alleen een boek om om te lachen: in de hersenspinsels van Joost Vandecasteele lees je naast cynisme ook duidelijke kritiek op onze huidige maatschappij. Ons individualisme, maar ook ons social media gedrag wordt onder de loep genomen.

Vanaf de eerste regels ‘Ze zeggen zoveel. Ze zeggen dat we niks meer te zeggen hebben. Ze zeggen dat we geen grote verhalen meer te vertellen hebben.‘ is het duidelijk dat je met Bella een doordenker in je handen hebt. Hoewel het plot van hot naar her springt – van ruimtewezens naar parallelle dimensies naar huilende pornoacteurs en -actrices naar een meisje dat op haar zesde het ouderlijk huis verlaat – is er wat mij betreft één onderliggende boodschap: het is somber gesteld met de mensheid.

Bella: surrealistisch doemdenken voor beginners.

Met dank aan Lebowski Publishers voor het opsturen van een recensie-exemplaar.