9 dichtbundels om ook na de poëzieweek te genieten van poëzie

Nog één dag en dan zit de poëzieweek er alweer op. Toch hoeft het natuurlijk helemaal geen poëzieweek te zijn om poëzie te lezen. Daarom tip ik je vandaag negen dichtbundels voor de rest van het jaar. (En aangezien mijn geplande artikelen rond poëzie wegens persoonlijke redenen niet allemaal online zijn verschenen de afgelopen week, zal ook ik gedurende het jaar meer aandacht besteden aan poëzie. Beloofd.)

Wat ik mijzelf graag voorhoud – Lieke Marsman

Sinds het lezen van Het tegenovergestelde van een mens eerder deze maand ben ik fan van Lieke Marsman. De manier waarop zij met taal speelt is erg intrigerend en maakt me nieuwsgierig naar meer. Haar debuut Wat ik mijzelf graag voorhoud kreeg overal lovende recensies, dus ik ben benieuwd.

Stoppen met roken in 87 gedichten – Dimitri Verhulst

Afgelopen oktober was ik in Vooruit aanwezig bij Uitgelezen waar Dimitri Verhulst deel uitmaakte van het panel dat een drietal boeken besprak. Als intermezzo droeg Verhulst echter ook een aantal gedichten voor uit Stoppen met roken in 87 gedichten en dat maakte enorm veel indruk op mij. De gedichten zijn heel puur en emotioneel en Verhulst kan ze ontzettend goed voordragen.

Wachtkamers – Saskia Stehouwer

De personages in de gedichten van Saskia Stehouwer zijn in de chaos van hun leven op zoek naar een thuis. De bundel bestaat uit zes hoofdstukken die verslag doen van deze ontdekkingstocht. Niet altijd gemakkelijk te lezen, maar wel de moeite waard om eens rustig voor te gaan zitten.

Gedichten van de broer van Roos – Tim Hofman

Veel mensen kennen Tim Hofman van televisie of van zijn YouTube reeks #BOOS, maar vorig jaar verscheen er ook een dichtbundel van zijn hand. Deze gedichten zijn toegankelijk en vlot geschreven, zeer aantrekkelijk voor jongeren of de beginnende poëzie lezer.

Vouwplannen – Ruth Lasters

Ruth Lasters debuteerde met de roman Poolijs – een boek dat haar de Vlaamse Debuutprijs opleverde. Met Vouwplannen maakte ze haar poëziedebuut en ook dit boek viel in de prijzen (debuutprijs Het Liegen Konijn 2009). Een bijzondere bundel.

Hoi feest – Ellen Deckwitz

Hoi feest gaat over mislukte haarverfbeurten, de frustraties van de pubertijd, konijnen, de lichamelijkheid van religie en de ruimtelijkheid van het lichaam. De gedichten van Ellen Deckwitz zijn vlot, helder en herkenbaar.

Onbreekbaar – Hans Hagen

De Nederlandse kinderboekenschrijver Hans Hagen bracht onlangs Onbreekbaar op de markt, een dichtbundel gericht op jongvolwassenen. Hagen speelt in zijn gedichten op een originele manier met taal en raakt herkenbare onderwerpen aan.

Wij zijn evenwijdig – Maud Vanhauwaert

De nieuwe stadsdichter van Antwerpen mag natuurlijk niet ontbreken op dit lijstje. Op de achterflap van Wij zijn evenwijdig staat te lezen: “U kan dit boek lezen als een bundel gedichten, als een bochtig verhaal of als een kleurrijke optocht van droevige moppen.”

Dwaallichten – Gerda Blees

De bundel met de prachtige titel Dwaallichten verschijnt pas in april 2018, maar staat nu al op mijn radar. Hoewel ik de verhalenbundel Aan doodgaan dachten we niet nog niet gelezen heb, lees ik overal lovende recensies. Ik ben dan ook heel benieuwd naar deze nieuwe stem in het Nederlandstalige literaire landschap, die in korte tijd zowel en verhalenbundel als een dichtbundel uitbracht.