Aan alle jongens van wie ik hield: de romantische brieven van Lara Jean

Het was zomer en de zon scheen. Ik voelde de behoefte om iets luchtigs te lezen. In een romantische bui haalde ik Aan alle jongens van wie ik hield uit de kast. Dit boek van Jenny Han was precies waar ik zin in had. Al na een paar pagina’s was ik verliefd.

Aan alle jongens van wie ik hield gaat over Lara Jean, een schattig, beetje naïef meisje dat haar eigen onverstuurde liefdesbrieven verzameld. Deze brieven schreef ze aan alle jongens waar ze ooit verliefd op was. Het zijn liefdesverklaringen, maar ook afscheidsbrieven. Dit is haar manier om de jongen in kwestie te vergeten, als hij bijvoorbeeld een relatie krijgt met iemand anders of de liefde simpelweg voorbij is. Maar dan worden de brieven, ook die van jaren geleden, opeens met de post verstuurd en loopt heel het leven van Lara Jean in het honderd.

Dit boek is verschrikkelijk cliché. Het hoofdpersonage is vreselijk naïef en leidt iets te veel aan het ‘mijn-grote-zus-is-zoveel-perfecter-dan-ik-syndroom’. Het muurbloempje krijgt opeens een spannend leven. De player blijkt toch een perfecte jongen te zijn. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar bottom line is: ik ben gevallen voor de charmes van Aan alle jongens van wie ik hield.

De dromerige Lara Jean doet me denken aan vroeger, toen ik iedere week op iemand anders verliefd was. Ook ik schreef liefdesbrieven, meestal in de vorm van gedichten. Niet alleen giechelde ik tijdens het lezen om Lara Jean haar malle streken, ook mijn eigen gênante eerste stappen op het liefdespad brachten me terug aan het lachen.

Aan alle jongens van wie ik hield is het perfecte zomerboek. Het verhaal leest snel en brengt een hoop nostalgische gevoelens naar boven. Ik zat van begin tot eind met een glimlach op mijn gezicht. Bovendien wist Jenny Han ook zeker punten te scoren met de verwijzingen naar Harry Potter. Ik zou ook nooit verliefd kunnen worden op iemand die deze magische boeken van J.K. Rowling niet gelezen heeft!

Ik las Aan alle jongens van wie ik hield in één dag uit en wist dat er de volgende dag niets anders op zat dan een bezoekje aan de bibliotheek. Ik moest immers weten hoe de romances van Lara Jean verder zouden gaan.

Gelukkig had mijn vertrouwde bibliotheek P.S. Ik hou nog steeds van je in de rekken staan. Ik begon vol goede moed, maar dit tweede boek stelde enorm teleur: het frisse, grappige en tegelijkertijd nostalgische gevoel dat ik kreeg bij boek één was compleet verdwenen. Wat overbleef was een chick lit vol clichés, een meisjesboek zoals vele anderen. Vol getwijfel en onzekerheden met hier en daar wat zoetsappig gezwijmel. En laten we het vooral niet hebben over de liefdesdriehoek die plots haar hoofd om de deur stak. Mijn glimlach verdween algauw van mijn gezicht en ik voelde mijn hart in stukjes breken. Nee, ik denk niet dat ik het derde boek in deze serie nog zal lezen. Helaas.

In drie dagen tijd ben ik hopelijk verliefd geworden op Aan alle jongens van wie ik hield om vervolgens een gebroken hart over te houden aan P.S. Ik hou nog steeds van je. Het voelt net alsof ik weer zestien ben! Duizend sterren voor de nostalgische waarde – alleen een beetje jammer dat boek twee vervalt in het verhaal van een doorsnee meidenboek.