Waterjager: complexe familiekroniek in post-apocalyptisch Paramaribo

Achter de wondermooie cover van Waterjager zit een origineel post-apocalyptisch verhaal verborgen. In de nabije toekomst is Paramaribo door een dijkdoorbraak onder water komen te staan. Het overgrote deel van de inwoners is vertrokken, alleen de goudzoekers, prostituees en criminelen zijn nog over. De regering heeft zijn handen van de stad getrokken en de eigen wetten zijn de enigen die gelden. De grimmige setting in ondergelopen Paramaribo en de grote verschillen tussen JC en Joshua, de broers die de hoofdrol spelen, zorgen voor de nodige spanning. De focus op de gevoelens en onderlinge relaties van de personages dragen bij aan de originaliteit én de kracht van deze debuutroman van Chris Polanen. Ook niet Science Fiction-fans zullen genieten van deze familiekroniek en de zoektocht naar die ene plek waar je jezelf kunt zijn.

Culturele verschillen tijdens het einde der tijden

Jean Christoph probeert met harde hand de orde in post-apocalyptisch Paramaribo te handhaven. Opeens verschijnt zijn broer Joshua in de ondergelopen stad. Twintig jaar geleden vertrok hij met zijn moeder naar Nederland – maar hij heeft nooit kunnen aarden in het koude land en is op zoek naar een nieuw thuis. Joshua wordt ondergedompeld in een chaotische samenleving waarin het recht van de sterkste geldt.

Allereerst vind ik de setting van Waterjager erg tof. Ik heb nog niet veel verhalen gelezen die zich afspelen in Suriname en al helemaal geen post-apocalyptische. Het is leuk om een land op deze manier te leren kennen, zelfs als het einde van de wereld nabij is. Ook vraag je je direct af: gaat ieder land, ieder volk, op een andere manier om met een naderend einde? Spelen cultuurverschillen ook in het einde der dagen nog altijd een rol?

Emotioneel en spiritueel

Bij het lezen van de synopsis had ik niet verwacht dat er zoveel aandacht zou gaan naar Joshua. Voor mijn gevoel is het overgrote deel van het boek vanuit zijn perspectief geschreven. Joshua is een heel mooi gevoelig en realistisch personage. Zijn strijd om zich niet ongemakkelijk te voelen, om een thuis te creëren en om de zin van het leven te ontdekken voelt heel herkenbaar aan. De verschillen tussen beide broers zijn enorm, wat gedeeltelijk verklaard kan worden doordat de een opgroeide in Nederland en de ander in Paramaribo.

Ik vind het overigens erg gedurfd dat het persoonlijke en de onderlinge relaties zoveel aandacht krijgt, in plaats van de post-apocalyptische setting. Op deze manier bekeken is Waterjager niet zo zeer een Science Fiction roman, maar misschien zelfs eerder een familiekroniek.

De schrijfstijl leest erg vlot – ik heb het complete boek in één weekend gelezen. Ik moet wel eerlijk zeggen dat de spirituele verhaallijn rond Ambrose mij persoonlijk minder aansprak. Ook het einde wist mij niet 100% te overtuigen. Ik verwachtte een zekere climax, maar de uiteindelijke ontknoping wist mijn honger niet helemaal te stillen. Ik had het gevoel dat er iets miste.

Waterjager is een intrigerende familiekroniek in post-apocalyptisch Paramaribo.

Met dank aan Lebowski Publishers voor het recensie-exemplaar.