Met inkt uit de veren: vogeltekeningen en gedichten

Als groot vogelliefhebber volg ik Bas Geeraets al een behoorlijke tijd op Twitter. Zijn illustraties van vogels zijn zo mooi! Toen ik ontdekte dat er een dichtbundel van zijn hand was verschenen – inclusief vogelplaatjes – was ik meteen enthousiast. Met inkt uit de veren combineert prachtige gedetailleerde vogeltekeningen met pure, korte gedichten. Veel gaan over het persoonlijk leven van de auteur. Thema’s als verwondering, twijfel en perfectionisme komen naar voren.

Aan de veren kent men de vogel

Met inkt uit de veren is een echt bladerboek. Alleen al de illustraties zijn om van te smullen. Natuurlijk ging ik meteen na ontvangst op zoek naar mijn favoriete vogels: de aalscholver, de merel en de koolmees. Alleen de ekster vond ik helaas niet terug in het boekje. Gelukkig waren er zwanen, pauwen en spechten om mijn leed ietwat te verzachten. Sinds mijn stedentrip naar Stockholm behoort de pauw immers ook tot mijn favoriete vogels. Hoe dan ook: de vogeltekeningen zijn fantastisch om naar te kijken. Er zitten zoveel details in dat het bijna foto’s lijken.

Al wat ik heb geleerd komt uit boeken –
tot
het schelle roepen van de pauw

Soms sluit het de gedicht op de linkerpagina naadloos aan bij de illustratie van de vogel op de rechterpagina, maar dat is lang niet altijd het geval. Een aantal gedichten heeft bovendien een vogelsoort als titel, terwijl anderen titels als ‘Ontwijken’, ‘Zwart zand’ of ‘Monnikenwerk’ hebben. Hierdoor was ik soms de connectie tussen illustratie en gedicht een beetje kwijt.

Ik heb een douche genomen
vraag me af voor wie

Elk vogeltje zingt zoals het gebekt is

Bas Geeraets gebruikt duidelijke taal in zijn gedichten en veelal korte zinnen. Hierdoor kun je een gedicht heel snel lezen, maar toch is enige traagheid gepast. Om de boodschap echt te begrijpen is tijd nodig. Sommige gedichten uit Met inkt in de veren wisten me enorm te raken, met ‘Kroontjespen’ als favoriet, terwijl anderen me minder deden. Dat is natuurlijk eigen aan poëzie – ieder maakt immers een eigen interpretatie van een vers. Bovendien kan een gedicht perfect aansluiten bij een bepaalde gemoedstoestand. Het kan zomaar zijn dat bij een volgende lezing juist andere gedichten mijn aandacht zullen vragen.

ik heb ze talloze malen ingekleurd
buiten de kaders liep ik te zeulen
met penselen en bladmuziek
het ezelspad naast de ingesleten paden
wat was ik al veel personen in dit leven

Er is altijd wel ergens een vogel die zingt

Hoewel ik bij de totale gedichten niet altijd een wow-gevoel had, spotte ik in veel van de gedichten ontzettend mooie zinnen. Wat dacht je bijvoorbeeld van ‘in de schaduw wordt al het moois verstopt’? Deze prachtige zin vat meteen ook mijn gevoel bij het lezen van de bundel samen. Het lijkt alsof de gedichten in de schaduw van de illustraties staan. Maar zoals Geeraets zelf al zegt is in deze schaduw heel wat prachtige woordkunst verstopt. Dat de auteur enorm veel taalgevoel heeft staat buiten kijf. Hij weet soms in een enkele zin een herkenbare situatie te schetsen.

Het regent klappen in mijn hoofd
schelle stemmen en spijkerdunne benen
in panty’s
naaldhakken op marmer

Met inkt uit de veren is een prachtig geïllustreerde dichtbundel. De vogeltekeningen zijn zo gedetailleerd en levensecht, dat het soms moeilijk is om de gedichten met evenveel aandacht te bekijken. Wat mij betreft kunnen de gedichten zich niet altijd meten met de illustraties – al heb ik wel veel bijzondere quotes genoteerd tijdens het lezen. Het zijn losse zinnen uit de gedichten waarmee Geeraets mij het meeste raakt. Ik kijk er naar uit zijn werk te blijven volgen, in de hoop in de toekomst een bundel vol prachtige illustraties én wow-gedichten te lezen.

Met dank aan Uitgeverij Palmslag voor het recensie-exemplaar.